Tolstoy,öğretmenlerin de kötü bir heykeltraş gibi çocuğun kusurlarını sıvayla kapatmak istediklerini fakat bunu yaptıklarında çocuğu dengelemekten uzaklaştırdıklarını ve çocuğun doğru yoldan ayrılmasına sebep olacaklarını iddia eder:
‘bir çocuğu eğitmek ve ona bir şeyler öğretmek,şu basit gerekçeden ötürü imkansız ve anlamsızdır:çocuk;gerçekliğin,güzelliğin ve iyiliğin mükemmel uyumuna benden,herhangi bir yetişkinden daha yakındır.’