Sözler ve Alıntılar
Yaşamı boyunca sürecek büyük arayışı hiç son bulmayacaktı: insanın yaşam ve ölüm arasındaki yerini anlamak.
Sayfa 7Kitabı okudu
Bu resimlerdeki en önemli öğe ise Schiele’nin dokunuşuydu: parçalanmış görüntü, duygusal gerilim, cinsel enerji, varlık-yokluk arasında sıkışmışlık hissi, trajikomik diyerek tanımlanabilecek bir betimleme anlayışı.
Sayfa 64Kitabı okudu
Sürekli başlayıp biten saliselerden ibaret yaşamın sonsuzluğunu yakalamanın peşindeydi Schiele, ebedi varoluş için sürekli yeni bitişlere ve başlangıçlara ihtiyaç vardı.
Sayfa 73Kitabı okudu
Yaralanmış, yıpranmış, tahrik olmuş bedenleri içinde bulundukları mekandan, zamandan kopmuşçasına betimleyen Schiele, eserlerini boşluktan korkarcasına süslemeyle dolduran Klimt’in aksine “boşluk”un cazibesine kendini kaptırmış gibiydi.
Sayfa 33Kitabı okudu
Onun resimlerinde anlam aramayı bir yana bırakmak gerekiyordu çünkü Schiele’nin anlatısal bir dili yoktu ama eserlerinin bu özelliği grotesk bir saçmalık olarak yorumlanıyordu.
Sayfa 64Kitabı okudu
Schiele'ye göre yaşamak, ölüme mahkûm olmaktı.
Sayfa 73Kitabı okudu
Schiele’ye göre yaşamak, ölüme mahkum olmaktı ancak bu mahkumiyetten şikayet etmiyordu.
Sayfa 73Kitabı okudu