Ehl-i Sünnet'in İman Esasları
Muhammed B. Salih El-UseymînSözler ve Alıntılar
"İnsanların, (kıyâmet günü) elçilerden sonra Allah’a karşı bir özür beyan etmemeleri için, (sevabımı) müjdeleyici ve (azabımdan da) uyarıcı olsunlar diye elçiler (gönderdik). Allah, (mülkünde) güçlüdür, hikmet sahibidir." Nisâ Sûresi:165
"Hiç kimse yarın ne kazanacağını bilemez..."
Lokman Sûresi:34
Kim, Allah’ın kitabında veya elçisinin sünnetinde veya Kur’ân ile sünnet arasında bir çelişkinin olduğunu iddiâ ederse, o kimse art niyetli ve kalbinde eğrilik olan bir kimsedir. Onun derhal tevbe etmesi ve içinde bulunduğu sapıklıktan kurtulması gerekir.
"Allah, îmân edenleri hem dünya, hem de âhiret hayatında hak ve kalıcı söz ile sapasağlam tutar. Zâlimleri ise, (dünya ve âhiret hayatında haktan) saptırır. Allah, dilediğini yapar." İbrâhîm Sûresi:27
Merhametlilerin en merhametlisi.
"Kim, (kıyâmet günü Rabbinin huzuruna) bir iyilikle gelirse, ona getirdiğinin on katı (iyilik) vardır. Kim de bir kötülükle gelirse, o sadece getirdiğinin (günahının) dengiyle cezâlandırılır. Onlar (zerre kadar) haksızlığa uğratılmazlar." En’âm Sûresi:160
Muhammed (s.a.v)'in, insanların hepsine birden elçi olarak gönderildiğini inkâr edenin, bütün elçileri, hatta kendisine inandığını ve tâbi olduğunu iddiâ ettiği kendi elçisini bile inkâr etmiş sayıldığını biliriz.
Kaderi gerekçe gösterip günah işleyene deriz ki:
Sana iki vazife takdim edilse ve birinin maaşı diğerinden daha yüksek olsa, tabiî ki sen maaşı daha yüksek olan vazifeyi seçersin. O halde nasıl olur da, âhiretle ilgili daha az olan ameli, kendin için tercih edip kaderi gerekçe gösterebilirsin?