Ejder Kehaneti Gönderileri
Ejder Kehaneti kitaplarını, Ejder Kehaneti sözleri ve alıntılarını, Ejder Kehaneti yazarlarını, Ejder Kehaneti yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Dinle ÇamurKanat. Bütün o soylu konuşmalarına rağmen, savaşıp diğerlerini korumazsan hiçbir işe yaramazsın. Bunu aklından çıkarma.”
Sunny, “Nereye gidiyorsun Kestrel?” diye sordu.
Kestrel, “Seni ilgilendirmez,” dedi.
Sunny oturdu, kalbi kırılmıştı.
Glory, “Neden gelmesin?” dedi. Gözleri uçan bir kelebeğe takılmıştı. “Belki de Peril kehanet için ihtiyacınız olan ejderdi. ‘Gök kanadınız’.”
Clay ona göz kırptı. “Vay. Böyle mi düşünüyorsun?”
Glory’nin kulaklarında küçük kızıl ateş figürleri belirdi ve omuzlarını silkti.
“Ah, olabilir miyim?” dedi Peril.
Kestrel, “Hayır!” diye tısladı.
Glory, “Dağın tepesindeki en büyük yumurta," diye alıntı yaptı. “Eğer ikizsen yumurtan çok büyük olmalı.” Gözleri diğer ejderlere bakmak yerine bir kelebeği izliyordu.
Peril, “Bu doğru!” dedi. “Belki kehanetin bir parçasıyım!” Clay’e ümitle baktı.
Clay hızla kafasını çevirdi ve balkona baktı. Glory birden ayçiçeği sarısı ve kobalt mavisi renginde parlayarak şahlandı. Bağlı olduğu ince zincirleri kopardı ve ağaçtan kurtuldu. Ağzı bir yılanınki gibi tamamen açıktı. Tısladı ve en uzun iki dişinden siyah sıvı çıktı.
Burn, Kraliçe Scarlet’i Glory’nin önüne itti ve gökyüzüne doğru havalandı. Glory’nin zehri Scarlet’in yüzüne gelmişti.
GökKanat kraliçesi bağırmaya başladı.
Stadyum karıştı. Bütün ejderler birbirlerini ezerek ve
vahşice saldırarak biran evvel Glory ve bağıran kraliçeden
kaçmaya çalışıyordu.
Clay, “Beni öldürmeye çalışmayan arkadaşlarımı bırakmayacağım, teşekkürler,” dedi.
“Ben, seni öldürmeye... Pekâlâ...“ Ayaklarını tekrar yere vurdu. “Bu haksızlık! Diğerleri istediği ejdere sahip oluyor! Ben sadece seni istiyorum!” Kanatları açıldı ve havaya yükseldi. Daha sonra pençelerini açarak Clay’e doğru uçuşa geçti.
Üzgün bir şekilde, “Özür dilerim,” dedi Peril. “Kızgın olduğunu biliyorum. Hata yaptım. Sadece... Benden uzaklaşmaya çalıştığını düşündüm.”
“Artık uzaklaşmaya çalışıyorum,” dedi Clay.
Sinirden kumu pençeleyen Peril, “Seni öldürmek istemiyorum,” dedi.
Clay, “Ama öldürmek zorundasın,” diye onun yerine tamamladı.
Clay çok yorgundu. Fjord’la olan savaşından beri çok fazla uyuyamamıştı. Zemine kıvrıldı ve diğer ikisi de üzerine yattılar. Tıpkı eskiden uyudukları gibi, bir ejder yığını şeklinde... Tabii bu, Kestrel uyku mağaraları ve yatak olarak taş düzlükler kullanmaları konusunda ısrar etmeden önceydi.
Diğer ikisinin sıcaklığı ve ağırlığı tam Clay’in ihtiyacı olan şeydi. Ertesi sabah olacaklardan korkmasına, Peril’e güvenmekten dolayı duyduğu suçluluğa ve ihaneti nedeniyle üzülmüş olmasına rağmen hemen uykuya daldı. Ve bir tane bile kâbus görmedi.
Tsunami, “Clay!” dedi. Çileden çıkmıştı. “Onun için üzülme. Bize ihanet etti. Ayrıca açıkça görülüyor ki seni bir arkadaştan daha farklı olarak seviyor.” Clay şaşkınlıkla gözlerini kırptı. Tsunami kanadıyla Clay’i dürttü. “Hey, anlıyorum. Sempatiksin falan... Ya da her neyse. Ama bu yüzden onu affedemezsin. Eğer bundan yırttığını düşünürse, seni daha da sahiplenir.”
Clay, “Neden bahsediyoruz?” diye sordu.
Bir pençesiyle Clay’i dürten Tsunami, “Senden bahsediyoruz, seni büyük ahmak,” dedi. “Ve senin işe yaramaz, kötü niyetli kız arkadaşından.”
“Ben... Kim?” dedi Clay.
Starflight, “Peril,” dedi. “
“Yakışıklı bir aptalsın,”
Peril’i takip ederlerken Tsunami Clay’e, “Onu sinirlendirmeyi bırak,” diye tısladı. Clay, “Ben mi?” dedi. Çok şaşırmıştı. “Ne yaptım ki?” “Yakışıklı bir aptalsın,” dedi şefkatle. “Daha sonra sana söylerim.”
Bu hiçbir şeyi aydınlığa kavuşturmadı.