Elenika
Handan GökçekElenika Gönderileri
Elenika kitaplarını, Elenika sözleri ve alıntılarını, Elenika yazarlarını, Elenika yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ağaca bakmak,gökyüzüne bakmak,güzel bir çift göze bakmak,yaşama bakmak ama hiçbir zaman baktığın yerde olamamak.
Ve sözcükler,içinden çıkamadığımız,içine giremedigimiz,içimizde sakladığımız,evreni saran sözcükler …Bir gün belki de şimdi,hiçbir söz tenimi tanımayacak ve ben o kısa anın alnından öpeceğim.
İnsan hala birilerine kırılabiliyor,başka birilerine kızabiliyorsa yaşıyor demektir.
İnsanın isteyerek yaptığı şeyler zahmet değildir hiçbir zaman.
Bulutlara bak.Görüyor musun dünya nasıl da dönüyor hiç hissettirmeden.Farkına bile varmıyorsun geçen ömrün. Şu an daha mı hızlı dönüyor ne.Bak bulutlara,acı çekiyorlar,zaman dursa ,dünya dönmese oldukları yerde kalacaklar.Biz hep içi boşalmış yağmur bulutlarını izlesek…
Ölümün nefesini ensesinde hisseden biri her şeyi yapabilir. Dünyevi telaşların ne kadar uzağındadır artık. İstediği kuralı koyabilir kendine ya da istediği kuralı yıkabilir. İstediği kadar içebilir. İstediği şehirlere gidebilir. Sözcüklerine istediği yalanı bulaştırabilir. Boğaz köprüsünün halatları üzerinde yürümeye cesaret edebilir. Bütün dünyayı avuçlarında ufalayabilir. Lodosla yarışabilir. Yakasına taktığı bir deniz kabuğuyla bütün suları keşfedebilir. Bunu bilmek nasıl bir özgürlük hissiydi…’
Kış çöker, üşürsün, yalan söylersin. Birer birer halkalar çerçeve olur gözlerinde, orada birikir göz yaşın. Kalabalıktı, yürüyorduk her şeyden habersiz sonra aniden tosladık birbirimize, &‘pardon’ dedik aynı anda… Bu kadardı işte, hepsi bir pardon’ uzunluğunda. Yine karışacağız kalabalığa. Bir &‘pardon’ daha sığmayacak ömrüme… Sonra toprağa karışacağız… Bir çam ağacının iğnesi olup batacağız gökyüzünün göğsüne
Aşk, çocuk… Tende mi hapsolmaktır yoksa kalpte mi? Yoksa her ikisinin esaretinde erimek midir? Ah nasıl da eklemleniyordu kemanın sesi geceye… Tam bitmişken ömrüm, tam Niko’ya ait gidecekken… Kalp büyük bir kazandır, altında ten ateşinin yandığı, bütün duyguların hesapsızca, fütursuzca kaynadığı, kaynadıkça yalnızlık buharının ömrü kapladığı… Bir damla çocuk, o sihrin aşk olması için bir damlaya ihtiyaç vardır. Hiç beklemediğin bir anda o damla o kazana düşer. Yalnızlığın buharı değişir, dönüşür, ama özünü kaybetmez. Damla buhar olup uçana kadar… Beni anlamak için zorlama kendini… Yaşamı akışına bırak, çünkü ona hükmedemezsin, durduramazsın, ondan vazgeçemezsin… Çok denedim olmuyor
Yaşamı akışına bırak, çünkü ona hükmedemezsin, durduramazsın, ondan vazgeçemezsin…
"Yaşamı akışına bırak, çünkü ona hükmedemezsin, durduramazsın, ondan vazgeçemezsin..."
''Aşk, çocuk... Tende mi hapsolmaktır yoksa kalpte mi? Yoksa her ikisinin esaretinde erimek midir? Ah nasıl da eklemleniyordu kemanın sesi geceye... Tam bitmişken ömrüm, tam Niko'ya ait gidecekken... Kalp büyük bir kazandır, altında ten ateşinin yandığı, bütün duyguların hesapsızca, fütursuzca kaynadığı, kaynadıkça yalnızlık buharının ömrü kapladığı... Bir damla çocuk, o sihrin aşk olması için bir damlaya ihtiyaç vardır. Hiç beklemediğin bir anda o damla o kazana düşer. Yalnızlığın buharı değişir, dönüşür, ama özünü kaybetmez. Damla buhar olup uçana kadar... Beni anlamak için zorlama kendini... Yaşamı akışına bırak, çünkü ona hükmedemezsin, durduramazsın, ondan vazgeçemezsin... Çok denedim olmuyor.''
Sayfa 86Kitabı okudu