Başkalarını kırmaktan çekindiğin kadar kendini kırmaktan korkmuyorsun
İkimiz de kendi karanlığımızda sesimizi boğarak ağlamıştık
Sen kendini kurtardın oğlum dedi yusuf
Bu sefer ben kilitli kaldım.Bize her yer kömürlük;her yerimiz kapkara, her yanımız karanlık
Buraya bile sığamıyorken kolay mı başka bir eve sığmak
Bir kar yağsaydı şimdi; mahalle, şehir, şu donuk tepeler ılık bir uykuya dalsa. Sonra bir kar yollara, bir kar şu kış ağaçlarına. Bir kar da şimdi bana uzak olan uzaklara...
Kaybettiğim sözcükleri ararken ona rastlamıştım sanki, öyle bir sessizliğin içinde donup kalmıştık.zamanda bizimle birlikte donmuştu tabii, ve artık bir türlü geçmeyecekti
İçimde binlerce kez dolaştırdığım sözleri söyleyemedim
