En yakın arkadaşım deli kitabının devamıydı bu kitap. Kerem Fırtınanın kafasını çok severim zaten, üstüne bu ikinci kitapla daha da bi sevdim.
Bu kitabın üslubunu keşke başka kitaplarda da yakalayabilsem ve hep okuyup dursam istiyorum. Kendi iç sesimizle çatışmamızı konu alıyor, bütün saf arı üslubuyla, katıksız, yapmacıksız, özgün bir biçimde. Keşke 3.sü de çıksa onu da okusam, içimdeki sesimle kavgama ara verip Kerem Fırtınanın içsesle kavgalarına şahitlik etsem diyorum. Okumanızı tavsiye etmiyorum. Henüz delirmemişseniz ya da patolojik vakalar değilseniz boş bir içerik gibi gelebilir. Ama kitabı okuyup anlayanlar olursa bana geridönüşte bulunursa çok sevinirim:) teşekkürlerr