Erbain (Osmanlıca)

Yıldızların Uzaklığına Övgü

Kargaşa. Anılacak günlerim olmadı mı benim? Ayaklarımın korkusuzca çiçeklendiği, Silâhıma yapışıp sabahın serinliğini beklediğim, Kuzey gemileriyle sağır olduğum günler, Sepet örmeyi unuttuğum günler olmadı mı? Ey geceyi ve kahverengi bir düzeni taşıyan ellerim! Yüzümün uğultusuyla şaşırtın beni. O karanlık ormanı yangına vurun. Çünkü ben de kaçarken ardımda kalanları yakıyorum. Ama iyi biliyorum yıldızları, Ama yıldızların tanrıların da üstünde parladıklarını, Anılacak günlerimin gitgide yok olduğunu biliyorum.

Kitabı okudu

Anı Biriktiricisi

çünkü umulmadık bir şey oluyor artık insan

Kitabı okudu

Reklam

Anı Biriktiricisi

Ama kim? Ben miyim burda bir esrime mi nedir bu kuşların uçuşunda gördüğüm? Aptalca beklerim o hiç sökmeyecek şafağı. Oysa yüreğimden akan o derin suda kırmızılar öylesine yırtılır ki siner kan, huysuz kemanlar dolar şahdamarıma, yansır kin savaşçıları, gürül gürül ordular utancın köpürttüğü yanaklarımdan. Köz komamış ateşinden bize o adam şimdi gülüşlerimiz yırtıcı, gülüşlerimiz korkunç ağır, kara bir zırh taşıdığımızdan.

Sayfa 231Kitabı okudu

Anı Biriktiricisi

Günlerimize o ilkel sesleri karışır ya gemileri annelerinden çok seven çocukların

Kitabı okudu

Anı Biriktiricisi

Acının omuzlanışı

Kadını bir gürültüye sapladılar. Evler tıkırtıydı, tıkırtıydı, tıkırtı kahkahamın düşürdüğü çiçekleri bulamadılar fırtınalı bir geceydi çünkü bulamadılar bombalar, bö sesleri, savaş alaborası... Yaşamak bir tıkırtıydı, aldırmadılar. Çocukların düşlerinde bir Markut bir kurbağa zıplıyor yaşamamızdan hergün zıplıyor, hergün eksiliyor, hergün Markuuuut! Torbanı sarkıt. Her doğal güzelliğin bir ucunda aptallık öbür ucunda o kambersiz geçen düğün. Kadın. Kadını bir dilime katık ettiler Markuuuut! Torbanı sarkıt. Siz büyüyün kan kuşları siz büyüyün güzün gelişi bir öğürtüdür korkmayın korkmayın ölüm bir başka ağzıdır yarasaların. Aşınmış eşikler, aşınmış yaygaralar aslan gibi bir kocası var mıydı bu kadının? Gömleğimi zorlayan kuş sesleri.

Sayfa 229 - Edip Cansever içinKitabı okudu

Anı Biriktiricisi

Ölü asker için ilk türkü

Bulutları kovan hırçınım benim, büyücüm doğrudur gebe kaldığım coşkun bir akarsudan bir bıçak alnıma çizer o homurtuyu ağırdan altın haykırışlarla kuşlar uçup gelir üstümüze gelip geceyi biriktirirler üstümüze ben ki otobüslerde sarışın sanmışım kendimi uzun zaman uzun zaman terli bir erkeğin esneyişiyle bir kaçağın övgüsüne saklanıp akşam vakitleriyle oğunup uzun zaman kanaryalarla kesmişim uzayan tırnaklarımı.Yüzümden bir tilkiyi silenim benim, büyücüm erkeksi kadınların yasını tutmuyorum, artık sevin ellerimde madensi gürültüler taşıyorum babam uçurtmalarımı benden çok severdi bilirsin şimdi uçurtmalarım büyük, o homurtu (o insan) eskiden her üzgün bakışımı Pegasus'a harcardım her kapı gıcırtısından çocuklar dökülürdü, ne çirkin ne çirkin, gövdemde ince bir zırh yara kabuklarından derken hüzün! Kadın sesleri çıkaran o duman…Büyücüm, aşkımı dürtenim benim bir oyun kuralı değiliz artık, sevin.(1963)

Sayfa 226Kitabı okudu