Çocuğun doğduğundan beri tek doyum nesnesi olan annesine bağlılığı bu dönemde farklı bir boyut kazanır. Çocuk cinsel kimliğinin temellerini atmak için annesine tek başına sahip olmak ister ve ona "odipal bağ" adı verilen yeni ve güçlü bir bağ ile yeniden bağlanıp babasının varlığını bir engel olarak algılar. Babasını kendine rakip olarak görür, ondan nefret eder, hatta kimi çocuklar babalarının yok olmasını ister.