"Onlar, yaşamın kendine duyduğu özlemin kızları ve oğullarıdırlar.
Sizin aracılığınızla gelirler ama sizden değildirler. Sizinle birlikte olsalar da size ait olmazlar.
Onlara sevginizi verebilirsiniz, düşüncelerinizi değil; zira onların kendi düşünceleri vardır.
Bedenlerini evde tutabilirsiniz, ama ruhlarını asla... Çünkü onların ruhları yarının evinde barınır; siz, rüyalarınızda bile, oraya giremezsiniz.
Onlar gibi olmaya çabalayın, ama onları kendinize benzetmeye çalışmayın.
Çünkü geriye gitmez, dünle oyalanmaz yaşam.
Sizler yay, çocuklarınız ok; sizin aracılığınızla fırlatılırlar.
Okçu, sonsuzluğa giden yoldaki hedefi görür; var gücüyle sizi öyle bir gerer ki, okları hızla uzağa gidebilsin.
Okçunun sizi germesinden memnun olunuz, çünkü O, okun hızlısı kadar, yayın sağlamını da sever."
Sayfa 22 - Ulak Yayıncılık - Felsefe Dizisi - 1. Baskı - Çeviri: Yöntem TurhanKitabı okudu