Kendilerini varoluşun kusurlu yanlarını görmeye adamış insanlar vardır. Onları kimse teselli edemez, çünkü teselli bile kusurdur onlar için. Bu, inancını tamamen kaybetmiş olanın kullandığı üsluptur. Çünkü ancak o, varoluştan bir daha buluşmamak üzere koptuğunu düşünür, bir panik, bu paniğin beslediği bir narsizm, artık her şey kusurludur. Halbuki varoluşa teslim olma ihtimalinin peşinde koşan , var oluşun birliğine onda kusur bulamayacak kadar inanan biri için var oluşun kusurları değil, güzellikleri önemlidir. Kusurların örtemeyeceği tek bir şey vardır, o da mutlağın güzelliğidir.
Sayfa 98 - Yapı Kred, Yayınları, İstanbul 2003.Kitabı okudu
Dinle evlat! Dil kutsaldır.
Dil kutsal olduğu içindir kulağa baskın çıkarsa kutsallığını kaybeder.Alır başını gider hırsının peşinden, bayağılaşır, bir dil olmaktan çıkar, bir ceberrut olur.
Kimi yaşar, yazar, yaşar, yazar, yaşar, yazar.Kimi de yaşar, yazmaktan vazgeçer, yaşar, yazmaktan vazgeçer, yaşar, yazmaktan vazgeçer, sonra yazar. Yaşayıp yazan edebiyatçıdır, yaşayıp yazmaktan vazgeçen şairdir.Şiir, unutarak yazılır.