Başka bir deyişle, o örneğin "Tanrı yaratıcımızdır" önermesinden "Tanrıya itaat ya da ibadet etmemiz gerekir" önermesine geçer. Hume'a göre, etik düşünürü bu yeni bir ilişkiyi tanımlayan veya kural koyan son önermenin nasıl olup da kendisinden tümüyle farklı bir önermeden çıkarsanabildiği hakkında hiçbir açıklama getirmez. Getirmemesinin nedeni ise klasik dünyada değerin olgudan ayrılmaz olmasıdır.