En Eski Evliyâ Çelebi Seyahatnâmesi Gönderileri
En Eski Evliyâ Çelebi Seyahatnâmesi kitaplarını, en eski Evliyâ Çelebi Seyahatnâmesi sözleri ve alıntılarını, en eski Evliyâ Çelebi Seyahatnâmesi yazarlarını, en eski Evliyâ Çelebi Seyahatnâmesi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Karıncalar budun çekmiş çekirgenin Süleymana
Size layık nemiz vardır, kabul eyle fakirane
Murad Han'ın alışkanlıkları:Yaz ve kış het Cuma gecesi bilginleri, şeyhleri ve hafızları toplayarak ilmi tartışmalar yaptırırdı.
Kasımpaşa dükkanlarının vasıfları:Bu esnaf, kendilerine sığınan bir katil veya hırsızı hakime teslim etmez. Fakat o suçlu da ölünceye kadar bunların elinden kurtulamaz. Kendisine bir iş verilerek sanat öğretilir ve haramilikten kurtarılır.
Bu sultanın yakınında pederimiz Derviş Mehmed Zılli, validesi ve dedemiz Timurcu Kara Ahmed, onun dedesi Yavuz Özbek ve validemiz, velhasıl sayısız akrabamız gömülüdür. Muhterem okuycularımızdan bunların ve vefatımızdan sonra bu hakirin ruhu için bir Fatiha temenni ederim. Esirgemeyeceklerinden eminim.
Şeyh Hazreti Abdi dede: Kerametlerinden biri şudur :Sultan 4. Murat Bursa'dan İstanbul'a dönerken Bozburun adlı yerde batmak tehlikesi ile karşı karşıya gelmişken Hünkar bu Abdi dedeyi kayık başında görür bahçe küreği ile denize sakin ol Melik Kudüs hakkı için diyerek vurunca denizin dalgaları sakinleşerek kurtulmuşlardır. Bu hikaye Sultan Murat Han'dan nakledilmiştir.
Osmanoğulları'nın elinde bulunan yedi bin kalede palanga, mendirek, kovaya ve kulelerde on yedi bin kırk beş kadar top vardır.
Canını terk itmeyen canana olmaz aşina
Bi vesile her kişi sultana olmaz aşina
Yedinci Tılsım : Yine Altımermer'de bir sütunun tepesinde Sokrat Hakim tunçtan bir horoz yapmıştı. Gece gündüz yirmi dört saatte birer kere kanat kakıp örtünce İstanbul'un bütün horozları öterlerdi. Halen İstanbul horozları diğer yerlerin horozlarından önce gece yarısı hal dili ile " Seher vaktidir, es-sela" diye gafilleri ve uyuyanları uyandırır.
Seyahatin ve vilayetleri gezip tozmamın sebebi ; Önce saf hakir, fakir ve çok kusurlu duacı, adem nedimi, Derviş Mehmet Zılli oğlu gösterişsiz Evliya... 1040 Muharrem'inin Aşure gecesi idi ki bu hakir uyku ile uyanıklık arasında iken görürüm ki Yemiş İskelesi yakınında Ahi Çelebi Camii... Rüyamda kendimi o camide gördüm.
Derhal camiinin kapısı açılıp pür-silah asker ile nurlu camiin içi nurlu kalabalık cemaatle doldu ve sabah namazının sünnetini kılıp salavat-şerifiye meşgul oldular.
Meğer hakir minber dibinde oturup bu nurlu güzel yüzlü cemaati seyretmede hayran oldum. Hemen yanımda olan cana bakıp,
"Benim sultanım, mübarek zatınız kimdir?, mübarek isminizi bize ihsan buyurunuz." dedim.
O zat "Aşere-i Mübeşşere'den kemankeşlerin piri Ebi Vakkas oğlu Sa'd'ım" deyince mübarek elini öptüm.
"Ya sultanım, bu sağ tarafta nura gark olmuş güzel kalabalık kimlerdir?" dedim,
"Onların hepsi peygamberin ruhlarıdır...