Fyodor Dostoyevski'nin Ezilenler romanı, insan ruhunun en karanlık köşelerine ve en aydınlık zirvelerine uzanan, derin ve karmaşık bir yolculuktur. Roman, yoksulluk, aşağılanma ve ahlaki ikilemlerle boğuşan bir grup karakterin hikayesini anlatıyor. Dostoyevski, bu karakterler aracılığıyla, insan olmanın ne anlama geldiği ve acı ve ıstırap
Özellikle klasik bir kitaba göre fazlasıyla akıcıydı. Genç bir kızın aşkı uğruna ailesini ve evlenme ihtimalinin olduğu iyi bir genç erkeği terk etmesini gelişmeleri ve sonuçlarıyla birlikte anlatıyordu. Aşkın insanı ne kadar aptallaştırabileceği, ailenin önemi, Smith ve torunu Yelena’nın hayatından İhmenev ailesinin nasıl etkilendiği, Alyoşa karakteriyle bir insanın ne kadar budala olabileceği, İvan Petroviç’le sadakatin, Prens’le ahlaksızlığın örneği çok güzel bir şekilde verilmişti.
EzilenlerFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202218,6bin okunma
Dünyada iki tip insan vardır. Ya avcısındır ya da av.
Bunu bende kitaba uyarlıyorum. Ya ezensindir ya da ezilen. Kitabın başlarındaki Nataşa'nın, babası ıhmenev'e yaptığı ihanet ile ikisinin arasındaki affetme ve gurur durumu temel konulardan biri.
Bu ihaneti şöyle açıklıyayım; Nataşa ıhmenev'ın baş düşmanı olan prens'in oğlu
Kitabı bitirdiğimde boğazımda kocaman bir yumru hissettim. Kalbim artık eskisinden daha ağır geldi göğüs kafesime
. Neden Dostoyevski ? Bunu bize niye yaptın ?
Kitabı okurken acı çektim. Kötü karakterlerin karşısına çıkıp avaz avaz bağırmak istedim. Sanıyorum bundan sebep boğazımdaki yumru hissi.
Yıldız Tilbe şarkısı dinleyip aşk acısı çekip şarkının etkisi geçince aslında gerçekte aşk acısı çekmeğinizi idrak ettiğiniz bir an vardır ya… kitabı bitirdiğinizde “- Bi dakka ya ! Ben acı çekmiyorum ki! “ diyorsunuz . Mutlu hissetmek isteyen kitaptan uzak dursun. Geçici bir depresyona maruz kalabilirsiniz .
Son sayfaları okumakta çok zorlandım. Kalbim daralmış gibi hissediyordum. Sanki göğsüme vuran bu ağrı okuduklarımı anlamama engel oluyordu. Bu yüzden bazı satırları tekrar tekrar okudum.
Kitap bittiğinde ise ağlamama engel olamadım. Kendi kendime " Nasıl yani... Prens yaptıklarından acı çekmeyecek mi ? " diye sordum. Kitabın devamını hayal ettiğimde -düşündüğümde- bile Prens cezasız kalacaktı. Çünkü o... O vicdana sahip değildi. Hem kitapta hem de düşlerimde Prens yaptığının karşılığını almadı. İşte bu işte bu beni öfkelendiren , üzen... Ama kitabı bu yüzden çok sevdim. Gerçek hayat bu işte... Bazı insalar yaptıklarını bu dünyada ödemez. (...)
EzilenlerFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202218,6bin okunma
Dehşetti. O kadar dehşetti ki, biter bitmez geldim. Kitabın ismi Ezilenler ve kadınlar... Her karakteri (prens hariç) ayrı ayrı benimsedim. Hepsini çok sevdim. Ama en çok Neli ve Vanya... Nataşa'nın kendi eliyle kendi mutluluğunu mahvetmesi, Vanya'nın her şeye rağmen Alyoşa ile Nataşa'nın arkasında durması beni en çok kıran yer oldu. Prens ve Alyoşa ise beni en çok sinirlendiren karakterler. Karamazov Kadeşler'deki Alyoşa'yı özletti bu karakter :')
EzilenlerFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202218,6bin okunma
