Ben, coşkun ümitler, hayaller ve esere karşı ihtiras derecesinde bir sevgiyle dolu olduğum uzun gecelerde, hayallerimin yarattığı canlı, yakınlarımmış gibi bağlandığım, birlikte sevinip üzüldüğüm insanları düşünürken, hatta mütevazı kahramanımın haline içten ağlarken mutluydum.
Sayfa 25