Yazar kendi çocukluk yıllarını ve ilk okula başladığı yılları otobiyografi tatında kaleme almıştır. Eserde dönemin okullarının eğitim şartlarını, hocalarının hal ve tavırlarını, yapılacak olan en küçük hatada bile falaka gibi ağır olan cezaların verildiğini ve sonuçta kendisiyle birlikte o dönemde yaşamış olan çocukların özellikle hocalardan nasıl etkilenip, korktuklarını kendine has üslupla anlatmaktadır.
“Canım çocukluk! En uslusu bile sessiz, rahat rahat otururken -her nedense- fingirdemeğe denktir. O bile serbestliğe vurgundur. İster ki kimseler oyununa karışmasın, düşüncelerine engel olmasın.”
“İnsan okula gözü kapalı değil, gözü açık gitmeli değil midir? Yok! Değilmiş, gözü kapalı gitmeli, orada açılmalıymış! Evet, o şamar da binimkileri faltaşı gibi açtıydı!”