Faşist İdeolojinin Doğuşu

Zeev Sternhell

En Eski Faşist İdeolojinin Doğuşu Sözleri ve Alıntıları

En Eski Faşist İdeolojinin Doğuşu sözleri ve alıntılarını, en eski Faşist İdeolojinin Doğuşu kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Devrimden komüne, "vatan dini" ile "insanlık dini"nin bir sentezine de kalkışan bu yeni milliyetçilik için, millet, canlı varlık benzeri bir organizma demek­tir. Bu "topyekun" milliyetçilik, bir etik, bireyin iradesinden bağımsız olarak, bütün gövdenin çıkarı adına telaffuz edilen standart bir tutum bütünü gerektirir. Tanımı gereği bu yeni milliyetçilik, her türlü evrensel ve mutlak ahlaki normu inkar eder: Hakikat, adalet, hukuk topluluğun ihtiyaçlarını karşılamak için mevcuttur. Kapalı ve geçit vermez bir bi­ çimde tasarlanan bir toplum vizyonu, rasyonalizm karşıtı bir şiddet ve aynı şekilde bilinçdışının akla olan üstünlüğü gerçek anlamıyla grup odaklı bir millet vizyonuna biçim verecektir.
Nasyonal Sosyalizmin ilk evresi:
Faşizmin ilk bi­çimi, milliyetçi sosyalizmin yeni bir sentezi Fransa'da ortaya çıkacaktır. Barres "milliyetçi sosyalizm" terimini kullanacak olan Avrupa' daki ilk siyasi düşünürlerden biri, belki de en başta gelenidir. Milliyetçi sosyalizm fikri bütün Avrupa' da çabucak yayılır. XIX. yüz­ yılın ikinci yarısında, proletaryanın yükselişinin ve sanayi devriminin ortaya çıkardığı uygarlık problemine yanıt verme niyetindedir. Oldukça çabuk, neredeyse her yerde, kuramcılar, toplumsal meseleye vahşi kapi­talizmden ya da sınıf mücadelesinin sosyalizminden başka bir yerde ya­nıt bulunabileceği düşüncesini destekleyeceklerdir. Milletin bekasının, proletarya ile toplumsal gövdenin bütünü arasında bir barışı gerektire­ceği fikrine dayalı çözüm, yüzyıl dönemecinin Fransa'sında Barres, XX. yüzyılın ilk on yılının İtalya'sında ise Enrico Coradini tarafından ortaya sürülmüştür.
Reklam
Sosyalizm ile milliyetçiliği birleştirmeyi amaçlayan İtalyan Corradini :
"Öncelikli olarak İtalyanlara, ülkelerinin maddi ve ahlaki anlamda proleter bir milletten oluştuğunu anlatmak gerekmektedir; ardından, tıpkı sosyalizmin iş­çilere sınıf mücadelesinin ilkelerini anlattığı gibi uluslararası savaşın zaruriyetini öğretmek gerekir ve nihayet proletarya ile millet arasında barışı tesis etmek gerekir"
Corradini'nin ideolojilere milliyetçi sosyalizm nezdinde eleştirisi
Corradini'nin yaptığı tek özgün katkı İtalyanları varolma mücadelesine, yani savaşa hazırlamaya yönelik "proleter millet" fikridir. Savaş hali, milletler ara­sında daima egemen olan doğal haldir: Disiplin, otorite, toplumsal da­ yanışma, ödevin ve fe dakarlığın anlamı, kahramanca değerler ülkenin bekası için elzem şartlardır. Birleştirici olan ne varsa olumludur: güçlü bir devlet, her zaman toplumun hizmetinde olan bir birey, aynı azimle milli ihtişama doğru yönelen toplumsal sınıflar. Farklılığa neden ola­bilecek ne varsa ortadan kaldırılmalıdır. Aydınlanma felsefesi, doğal hukuk kuramı, enternasyonalizm, pasifizm, aynı şekilde burjuva sınıfı egoizmi ya da proleter egoizmi ortadan kaldırılacaktır. Aynı şey demok­rasi için de geçerlidir: demokrasi, burjuvazinin sınıf çıkarlarının ifade­sinden başka bir şey değildir.Marksist sosyalizme gelince, proletaryanın sınıf çıkarlarına hizmet etmek için milli gövdeyi özünden boşaltmak eğilimindedir. Son olarak, proletaryanın alınyazısını düzeltmek baha­nesi altında, burjuva demokrasisiyle ittifak kuran reformist sosyalizme gelir. Bu siyasetçiler ittifakı, der Corradini, günümüz demokrasisinin en büyük yalanıdır. Corradini liberal ve çıkar demokrasisinin karşısına bir "halk idaresi" çıkarır; çıkarcılığın, plütokrasinin ve "sınıf asalaklığı"nın karşısına, doğal hiyerarşilere dayanan bir düzen ve otorite rejimi çıkarır. Bu rejim, herkesin refahından sorumlu olan bir üreticiler rejimi, sınıfla­rın işbirliği rejimi olacaktır.
Faşist ideolojiyi biçimlendirecek ikinci önemli bileşeni, liberal ve burjuva karşıtı milliyetçiliğin de paylaştığı Marksizmin materyalizm karşıtı revizyonudur. Düzen karşıtı aşırı solu olduğu kadar, milliyetçi sağı da peşinden sürükleyen bu başkaldırı, sosyalizmin yeni bir versiyo­nunun radikal milliyetçilikle birleşmesine izin verir.
Ekonomik dönüşümlere, geleneksel Marksist analizin uygulanabi­lirliğine engel olan diğer ikibdeğişim eklenecektir: politik yaşamın de­mokratikleşmesi ve kitlelerin millileştirilmesi. Liberalizm, politik katı­lımın sınırlı olduğu bir toplumu idare etmek için elit tarafından icatedilen bir siyasal sistemdir. Temsili sistemin genel seçim hakkına, libe­ralizmin demokrasiye ve kitle toplumuna uyarlanması derin sarsıntılar olmaksızın gerçekleşmez. İki savaş arasının krizleri gibi, yüzyıl döne­mecinin krizlerinin önemli taraflarından biri de budur. Liberalizm, po­litik eşitlik ilkesini benimseyerek, büyük güçlüklerle, liberal demokrasişeklinde gelişir.
Reklam
24 öğeden 11 ile 20 arasındakiler gösteriliyor.