Okurken ilk 100 sayfada, özellikle giriş bölümünde, “Beni bir sal artık, Goethe!” Diyorsunuz. Fakat okuduktan sonra yavaş yavaş alışıyorsunuz Goethe’nin üslubuna.
Faust’un bir insan olarak, kendini bilgin bir doktor olarak görmesine rağmen bilgisizliği tüm insanlığın özeti kanımca. Mefistofeles ile yaptığı anlaşma ise ayrı bir mevzu. Bileğiye doymuş olan Faust, artık Bilgi değil duygu, acı, aşk ister. Bunun için şeytan ile anlaşma yapar. Şeytan onun düşündüğü gibi masum da değildir. Onu kandırır. Güzel Margarete ise Arada kaynar.
Okurken, “Allah aşkına şu kitabı nasıl 60 yılda yazdın?” Diyordum kendi kendime. Güzel bir trajedi olmasından ayrı olarak ağır bir kitap. Ayrıca mitolojik ve felsefî. İyi okumalar.
