Tiyatro okumayı seviyorum, özlemiştim de.. #halduntaner 'den daha önce #gününadamı 'nı okumuş ve çok, çok beğenmiştim.
#fazileteczanesi de çok güzel bir kitaptı. Sıcak, samimi bir mahallenin eczanesi... 'Eczane bir bakıma sade bir ilaç laboratuvarı değil, bir insan laboratuvarı da. Oraya iki ayaklı ne konular gelir gider.' #alıntı
İşte Fazilet Eczanesi de böyleydi. Eczacı Saadettin Dertsavar 36 yıldır bu mahallenin eczacısıdır. Kendi yapar tüm ilaçları, Avrupa'dan getirilen ilaçlara karşıdır. Bu sebeple de tüm mahallenin derdini bilir. Herkesin gerçekten de derdini savar. Fakat insan ömründe aksilikler olmaz mı!
Yangın çıkar eczanede... Oğlu da onun işini devam ettirme niyetinde değildir ve kaçar Melda'yla..
Saadettin Bey, tüm inancını yitirmiş, dükkanı devredip gitmeye karar verir ki işte burada önceden düşündüğü ve söylediği gibi mahalleli onsuz yapamayacağını gösterir!
Kitabın en vurucu, en üzücü cümleleri son sahnede Yusuf'un ağzından dökülür...
.
Fazilet Eczanesi, yaşamın bilincine erememiş, dünyada oynanan oyunun farkına varamamış, kabuğunun içinden çıkamamış küçük insanların küçük dünyası diye yazmış Haldun Taner 1977 yılında. Özlediğimiz samimi mahallelere götürüyor okurken. Severek okudum, tiyatro sevenlere tavsiyemdir.
Keyifli okumalar.
