"İyi" bir atanmışın vezir edebildiği bir halkı "kötü" bir seçilmişin rezil edebildiği de sır değildir. Kadim tarih, monarşi, oligarşi, reokrasi ve demokrasini bir avuç "iyi" insanın yüzü syu hürmetine ayakta kaldığını teyit ediyor. "Gerçek" dirliğin doğru zamanda, doğru yerde konuşlanmış cömet ve adil insanlarla kaim olduğunu bildiriyor.