İnsanlar birbirleriyle eşit, hatta giderek aynı konuma geldikçe, bir yandan birbirlerini rakip olarak hor görme potansiyelleri artarken, öte yandan karşılıklı onay almanın onlar için önemi büyür. Kişiler, kendilerine ancak eşitlerin onayını aldığı ölçüde değer atfeder. Böylece insanlar, topluluk içinde erirken gittikçe daha güçsüz düşmekte; benlikleri hınç ve kıskançlık duygularıyla dolmaktadır.