Foucault ve Bilginin Arkeolojisi
Veli UrhanFoucault ve Bilginin Arkeolojisi Sözleri ve Alıntıları
Foucault ve Bilginin Arkeolojisi sözleri ve alıntılarını, Foucault ve Bilginin Arkeolojisi kitap alıntılarını, Foucault ve Bilginin Arkeolojisi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
sonluluk kendi hakikatiyle birlikte kendini zamanın içinde ele verir; ve zaman sonludur..
Özne, söylemlerin çeşitliliği içinde alabildiği durumlara ve fonksiyonlara gelince ancak dikkate alınır..
Epistemolojinin bilimin dışında bir norm olmadığını ve bilimin, onun aktüelliği içinde, özgün normu olduğunu hatırlayalım.
Arkeoloji bilim tarafından ve dahası bir bilimin aktüelliği tarafından belirlenmiş olan doğruluk kriterlerini bir yana bırakır.
En iyisi, o kriterlerin ikili bir yer değiştirmesini gerçekleştirir: bilimden bilgiye ve aktüellikten çağdaşlığa.
Doğruluk sorununu tamamıyla ortadan kaldırmaksızın, arkeoloji doğruluğu bilimin geçmişinin değerlendirilmesinin kriteri olarak almaz, fakat onu söylemlerin mümkün oluş koşullarını göstermek için incelenen çağın bilgisinin içinde tanımlamaya çalışır..
Bilimsel bilgilerin üretilmesi üzerine derin düşünme olan epistemoloji bilimi bilimsellik bakımından yargılar..
Epistemoloji en üstün derecedeki rasyonalist aktivite olarak anlaşılmış olan bilimin içindeki rasyonellik sorununu inceleyen bir felsefedir..
Bazı kişilerin araştırdıkları şeye niçin egemen olmak istediklerini, onların toplam stratejilerinin ne olduğunu kendimize sormayalım. Daha ziyade, hangi mekanizmanın sürekli bağımlılık düzeyinde, bedenimizi egemenliği altına alan, davranışlarımızı yöneten, tutumumuzu bize dikte eden devamlı ve aralıksız olan bu tavırlar v.s. düzeyinde, oyunun içinde olduğunu kendimize soralım. Bir başka ifadeyle, daha ziyade, üstün olanın yalnızca üstünlüğü içinde bize nasıl göründüğünü kendimize soralım. Organizmaların, güçlerin, enerjilerin, maddelerin, arzuların, düşüncelerin, v.s. nin çeşitliliği içinde öznelerin kademeli, sürekli, gerçek ve maddi olarak nasıl meydana geldiklerini keşfetmeye çalışmak zorundayız. Maddeselliğinin içinde öznelerin kuruluşu olarak köleliğin ne olduğunu yakalamak için çaba sarf etmek zorundayız..
Arkeoloji eserin egemen biçiminde düzenlenmez; o eserin egemen biçiminin genel görünüş alanından kurtulduğu anı yakalamaya çalışmaz. O ne psikoloji, ne sosyoloji, ne de daha genel olarak yaradılışın antropolojisidir.
Arkeoloji bireysel eserlerin içine nüfuz eden, hazan bütünüyle onları yöneten ve hiçbir şeylerini eksiltmeksizin onlara egemen olan; bazen de onun ancak bir parçasını yöneten, söylemsel pratiklerin tiplerini ve kurallarını tanımlar..
Nihayet "evrensellik hakkındaki felsefi düşünce gerçek bilginin alanıyla aynı düzeyde değildir; o bazen kurulmaya yatkın saf bir tefekkür olarak, bazen de ortaya çıkarılmaya elverişli bir buluş olarak kendini gösterir.."
En genel anlamında, düşünmek düşüncelerimizin ve tecrübelerimizin düzensizliğini düzene sokmaktır, çünkü tam anlamıyla düzensizlik bizden uzaktır. Düzenlenen şeyleri düzenlemenin ve seçmenin, benzerliklere ya da benzersizliklere, aynılıklara farklılıklara ve yakınlığa göre değişik biçimleri vardır..
Dil algılanan şeyler yönünden değil de özne ve onun aktivitesi yönünden kökleşir..
İnsanın üç aktivitesi bu epistemenin içine kayıtlıdır: konuşmak, sınıflamak, mübadele etmek..
benzerliğin ve benzersizliğin yerini
aynılık ve farklılık alacaktır..
Her söylemsel oluşumda, bilimle bilgi arasında özel bir ilişki bulunur..
Hem çağdaşlığı, hem genelliği ve hem de derinliği içinde düşünülmüş olan bilginin kendisinden, yani epistemeden hareketle bir çağın bilgilerinin düzene konuluşu, bir yargılamadan daha çok, arkeolojik normatifliktir..
Arkeoloji çıkarsamacı uygulamaların düzeyini tespit etmeye ve bu uygulamaların gerçekleşme ve değişmeleri ile ilgili kuralları ortaya koymaya çalışır. Genealoji kendi payına, çıkarsamacı uygulamalara uygun olan iktidar güçlerine ve ilişkilerine bağlanır; o söylemin meydana geliş kurallarından ve iktidar ilişkilerinden ayrılmak istemez. Genealojinin yaptığı şey, arkeolojinin yerini almaktan çok söz konusu çözümleme tipini genişletmektir..
Modern insanın keşfettiği şey, kendisinin derin sonluluğudur,
doğa ya da tarih kavramlarında kendini gösteren sonluluk değil..
Bütün deneysel pozitifliklerin ve somut sınırları insanın varoluşunda görülebilen şeyin temelinde -bir anlamda kendisi olan- bir sonluluk keşfedilir: bu sonluluk bedenin uzaysallığı, arzunun açıklığı ve dilin zamanı aracılığıyla gösterilir..