Gazap Üzümleri
John SteinbeckGazap Üzümleri Gönderileri
Gazap Üzümleri kitaplarını, Gazap Üzümleri sözleri ve alıntılarını, Gazap Üzümleri yazarlarını, Gazap Üzümleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanlık kutsaldı tek bir bütün olduğu zaman. Kutsal olmadığı bir tek zaman vardı. Tek başına bir sefilin dişine bir lokma kıstırıp kaçmaya, bir başına koşmaya kalkıştığı zamandı o da. Tepine tepine. Böyleleri yok ediyordu kutsallığı. Ama herkes bir arada çalışırken, yani bir insan öteki için değil de, bir insan hepsi için çalıştığı zaman, onun ziyanı yok, o kutsal.
Sayfa 99Kitabı okuyor
İnsanların genellikle istediği, ihtiyaç duyduğu şeylere karşı bir ilgisizliği vardı onun. Acayip, sessiz bir hücrede tek başına oturup, o sakin gözlerinden dışarıya, dünyaya bakıyormuş gibiydi. Yabancıydı dünyaya. Ama yalnız bir insan değildi.
Sayfa 96Kitabı okuyor
“Aslında sen kendine ne söylersen, ondan ibarettir yaptığın."
Sayfa 72Kitabı okuyor
+ Belki de öyle konuşmamam gerekirdi. Belki bu tür şeyleri insan içinde tutmalı.
- Yoo, konuşmalısın.
Bazen üzgün insan o üzgünlüğü konuşa konuşa atıverir ağzından dışarı. Bazen öldürecek olan, konuşa konuşa cinayeti bile çıkanr içinden, kimseyi öldürmesine gerek kalmaz. Sen doğru olanı yaptın. İnsan elinden gelirse kimseyi öldürmemeli.
Sayfa 65Kitabı okuyor
“İnsan daha yaşamadan, cennet umudunu ne yapsın? Kendi ruhları yerlerde sürünürken, Kutsal Ruhu ne yapsınlar? Ölmeye sıra gelmeden önce yaşamaları şart."
Sayfa 65Kitabı okuyor
"Yalnız bir insansın... ama deli değilsin."
Sayfa 63Kitabı okuyor
…
insanın yiyecek bir şeyi varsa, karşısındaki de açsa... birincinin seçme şansı yoktur.
Sayfa 60Kitabı okuyor
Eğer canın kafanı bir yığın cam kırığının içine daldırmak istiyorsa, kimsenin sana yapma demeye hakkı yok.
Sayfa 57Kitabı okuyor
Ben insanlan öyle çok seviyorum ki, o sevgiden çatlayacak gibi oluyorum zaman zaman.
Sayfa 30 - Engin yayıncılıkKitabı okuyor
Bir süre sonra, mahvolmuş ürünü seyretmekte olan çiftçilerin yüzlerindeki şaşkınlık kayboldu. Onun yerini müthiş bir öfke ve inat aldı. Bunu gören kadınlar rahatladılar. Çünkü onlara göre hiçbir şey erkeğin ümitsizliğinden daha acı değildi. Çocuklar da kadınlar da erkeklerin ümit ve iradelerini kaybetmedikçe onların ekmeğini sağlayacaklarını bilirlerdi. Kadınlar evlerine, işlerinin başına, çocuklarda oyunlarına döndüler. Erkekler ise kapılarının önünde oturmuş düşünüyorlardı.