Sana bilmediğin şeyleri öğreteceğim.
Bir dağın ucundan yükselen aya bakmasını öğreteceğim.
Kuşların kanat çırpışını öğreteceğim.
Kelebeklerin nereye uçtuğunu öğreteceğim.
Toprağa bakmayı ve basmayı öğreteceğim.
Ellerine yağmur doldurmayı öğreteceğim.
Aslında bildiğim bir tek şeyi öğreteceğim ben;
Sana pencereden bakmayı..
Sadece geçip giden yıllar mı büyütür bizi ?
Öyleyse henüz haberiniz yok,
Annelerimizin yüzüne bakmanın, kitap okumanın ve denizler için şarkı söylemenin de büyüttüğünden bizleri..
Sevdiğimiz bir dostumuzla bir daha hiç karşılaşamayacağımızı fısıldar rüzgâr, pencereden bakarken.
Aynı sevinci bir daha hiç yaşayamayacağımızı öğretir, adını çok iyi bildiğimiz sokaklar.
İçimde her şeyi sessizce anlatan bir ses var.
Bütün anlattıklarımdan oluşan bir ses.
Kelimelerimden daha hızlı koşan bir ses.
Öyle ki bu sesi susturmak için yazıyorum bazen.