Gece Uçuşu
Antoine de Saint-ExupéryGece Uçuşu Gönderileri
Gece Uçuşu kitaplarını, Gece Uçuşu sözleri ve alıntılarını, Gece Uçuşu yazarlarını, Gece Uçuşu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sonra hâla saplandığı yerde duran, biraz yumuşayan, ama hissetmeye devam ettiği ve yaşamına âdeta yeni bir anlam kazandıran sızı onu kendisiyle ilgilenmeye zorladığından, azıcık kezzaplaştı.
Adamlarına acı çektiriyordu belki, ama büyük sevinçler de tattırıyordu.
“İnsanları, hem acı, hem sevinç veren asıl değerli yaşam’a, güçlü yaşam’a itmek gerekir.”
"Asıl olan hayatın akışıdır."
"Sefalet de kişiyi zenginleştirirdi."
İnsanların karanlık kuyulara inebilmesi ve geri çıkarken, "hiçbir şeyle karşılaşmadım" diyebilmesi gerekir.
İnsanların sevgisi ve şefkatiyle kuşatılmış olmayı ne çok isterdim.
Hayat ne kadar dirense de, insan bu hayatla elinden geleni yapmaya çalışıyor.
İnsan hayatı tam olarak neye değer bilmiyorum, adaletli olmak, acı tam olarak neye değer. Bir insanın sevincinin değeri nedir, bunu bilmiyorum. Titreyen bir elin, merhametin, sevginin değeri nedir, hiç bilmiyorum.
Olayların iradenin önüne geçmesi ne tuhaf.
Kalabalıkların arasında hasta çocuğuyla küçük adımlarla yürüyen bir baba gibiyim ben, evimin derin sessizliğini içimde taşıyorum.
"Acı, bazen yeni pencereler açıyor." diye düşündü.
Maneviyatını kapsamış olan egzama. Kendi hapishanesini gösteriyordu ona.
Rivière için insan yoğrulacak bir hamurdu. Bu malzemeye bir can vermek gerekiyordu, onun içinde bir istek uyandırmak. Bu katı yaklaşımın sebebi onlardan birer köle yaratmak değil, aksine, kendi kabuklarını kırmalarını sağlamaktı.
"Kurallar" diye düşünüyordu Rivière, "dini törenlere benziyor. İnsana ne kadar tuhaf görünse de bir yol çiziyor."
Ama huzur diye bir şey yoktur ki. Belki zafer diye bir şey de yoktur.