Şimdiye kadar bağlandığı kimseler ya ölmüş, ya da yitmişlerdi, kala kala bir anası kalmış ortada ,o da artık kendi kendinin yalnızca bir gölgesiydi, öyle ki sevgisini kime verdiyse bu sevgi ona uğursuzluk getirmişti.
Ama sevgi gibi güzellik de hep yinelenmek ve doruğa çıkmak ister. İkisinde de çocukluğa özgü o şen şakrak ve saygısızca çekicilik, içgüdüsel oyunculuk, gönül çelme ustalığı vardır, pişmanlık nedir bilinmez.