Yük ağır, zaman sınırlı, ömür kısadır. Boş geçirilecek vakte tahammül yoktur. İnce düşünülürse, vazifelerin layıkıyla ifası için; uyku ve yeme içme için ayrılan zamandan bile tasarruf gerekecektir.
Gerçek hizmet tanındıktan ve mimlendikten sonra başlayacaktır. Saklanarak, kendini inkar ederek ve korkarak hizmetin yapılmadığını her an yaşayarak görüyoruz