Olumluya, iyiye, güzele gidişin kılavuzudur eleştiri. Boşuna dememiş Anadolu insanı, “Dost acı söyler.” diye. Eleştiri, esasında eleştirilene boy aynası tutmaktır. Eleştirilen; aynada ahvalini görsün, eksiğini - yanlışını bilsin, çekidüzen versin kendine, diye…
Kim yapar böyle sağduyulu bir değerlendirmeyi? Elbette, her nerede ve her kim olursa olsun iyi niyet taşıyan yönetici ya da herhangi bir sorumluluk sahibi kişi… Gel gör ki tersi durum söz konusuysa eğer; ne demeli, ne yapmalı o zaman?..
“Aynası iştir kişinin lafa bakılmaz.” misali, art niyetli kişinin eylemi ile söylemi örtüşmez… Taban tabana zıt olan bu söylem ve eylemler; düşünen, sorgulayan, vicdan sahibi bireyler için alenileşir aslında…. Ve belirlendiğinde art niyet; susmamalı eleştiren, susmamalı kirli çamaşırları bilip saklayan ya da üstünü örten….
Soran ve sorgulayanların çoğalıp güçlenmesine bir nebze de olsa katkı sunabilirsem; ülkeme ve ulusuma karşı görev ve sorumluluğumu okyanusta bir damla kadar dahi olsa yerine getirebilmiş olmanın huzurunu yaşayacağım…
Düşünmek ve sorgulamak umut ve dileğiyle. Sevgiler.