akşamları, bir zamanlar aşkının doldurduğu, şimdi bomboş kalan evine döndüğünde, korkunç acı yeniden yüreğine çörekleniyor, bu soğuk odalarda böyle yaşayıp yaşayamayacağını soruyordu kendine... odaya derin bir sessizlik çöküyor, baba kızın ağzını bıçak açmıyordu. Kadınsız, annesiz bir evin çekilmez olduğunu anlıyorlardı.