En önemli ve üzücü olan sorunumuz sokaktaki insanların toplumsal sorunlara karşı kayıtsızlığı ve ilgisizliği değil, fikir dünyamızın ve aydınlarımızın suskunluğudur. Eflatun şöyle diyor:
"Karanlıktan korkan bir çocuğu pekala bağışlayabiliriz. Gerçek trajedi, aydınlarımızın aydınlıktan korkmasıdır."