Germinal
Emile ZolaÖne Çıkan Germinal Gönderileri
Öne Çıkan Germinal kitaplarını, öne çıkan Germinal sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Germinal yazarlarını, öne çıkan Germinal yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Veya her ikiside...
Dünyayı bir tek günde yeniden kurmanın imkânı yoktur. Size her şeyi bir anda düzelteceklerine söz verenler, ya birer yalancı veya birer namussuzdur...
Yüz yıldan beri, servetin artmasından işçiye mâkul pay mı verilmiştı? Bir de 'özgürsünüz' deyip, onlarla alay etmişlerdi.
Doğru, açlıktan ölmekte serbesttiler...
Her şey kötünündü, bu şaşmayan bir şeydi. Boşuna zahmet ediyorlardı....
Kadınların ilk kez böyle sokaklara döküldüğünü görüyorlardı, bu hiç de hayra alâmet değildi. Kadınlar yollara döküldü mü, işin sonu kötüye varırdı.
Sayfa 253 - Oda YayınlarıKitabı okudu
Böyle boyun eğerek ölmektense, işçiyi açlıktan kırıp geçiren sermayenin zulmüne başkaldırarak ölmek daha iyi değil miydi? Aç kaldıkları için başkaldırıyorlar, sonra yine aç kaldıkları için boyun eğiyorlardı! Bu saçmalığa dur demenin zamanı gelmemiş miydi?
Sayfa 280 - Oda YayınlarıKitabı okudu
Tanrı mutlaka yoksullardan yana çıkacaktı. Tanrı, şanına yaraşır bir iş yapacak, imansız zenginlerin servetlerini dilediği an ellerinden alacak, bu nimetleri yeryüzündeki ezilen zavallı insanlara dağıtacaktı. Vaazı dinleyen inançlı kadınlar bu sözler karşısında titriyor; Noter, “buyrun işte, sosyalizmin daniskası!” diyordu. (...)
“Aman canım, daha ileri gidecek olursa piskopasa bildirir, ayağını kaydırıveririz,”
Sayfa 372 - Oda YayınlarıKitabı okudu
"Kırk beşi yeraltında olmak üzere elli yıl maden ocağında çalışmak dile kolay değil mi?"
(...) "Kömür..." dedi. "Ciğerlerim tıkabasa kömürle dolu, hani bir yaksam ya ömür boyu beni ısıtır. Oysa beş yıldır aşağıya adımımı atmadım. Sanırım nasıl olduğunu anlamadan içimde biriktirip durmuşum da haberim yok."
Et gibisi var mıydı canım! Ama yüzünü kırk yılda bir gördükleri için midelerine oturuyordu.
Sayfa 147 - Oda YayınlarıKitabı okudu
Gören varsa söylesin bakalım: Yüzyıldır olağan üstü artan zenginlik ve refahtan, işçilere doğru dürüst bir pay verilmiş miydi?
Dalga geçercesine, özgürsünüz demişlerdi. Evet, özgürdüler, açlıktan geberme özgürlüğüne sahiptiler ve işçiler de sonuna kadar yararlanıyordu bu özgürlükten! Suyun başına geçtikten sonra kendi kesesini dolduran, yoksulları eski pabuçları kadar bile düşünmeyen kodamanlara oy vermek kimsenin karnını doyurmuyordu.
Sayfa 141 - Oda YayınlarıKitabı okudu
İş başına geçtikten sonra, eski ayakkabıları kadar bile yoksulları düşünmeyen ve rahatına düşen maceraperestler için oy vermek karın doyurmuyordu.
Kanunlar yaparak, dostça anlaşarak veya vahşiler gibi her şeyi yıkarak bu işe bir son vermek gerekiyordu. İhtiyarlar böyle bir şey görmese bile çocuklar buna tanık olacaktı. Yüzyıl sona ermeden, bir devrim daha olacaktı...