"Söz verdiğim gibi," diye mırıldandı bir sabah Drizzt. Montolio, ondan, korucu gittikten sonra, yapacaklarını dikkatle gözden geçirmesini istemişti, ve artık Drizzt sözünde duruyordu. Korulukta rahattı ve hâlâ burada kabul görüyordu, ama koru artık evi değildi. Evi dışarıdaydı, biliyordu, Montolio'nun "acı ve neşe ile dolu" olduğunu temin ettiği koca dünyadaydı.
Sayfa 210 - ARKA BAHÇE YAYINCILIK, Türkçesi: Emre YerlikhanKitabı okudu