Verin, verin diye inleyen insanlar arasında geçen 35 yıllık ömrüm, senden iğreniyorum. Gördüğüm her şeyden, zavallı idealimden bütün ruhumla hikmet beklediğim, kalemim, senden iğreniyorum.
Bir hayat, tanımadığımız, yaşandığını duyduğumuz bir hayat, saçlarını kırlaştırmış yüzlerini ufaltmış, sanki bir bıçak almış eline, hikayesini derin çizgilerle yazmıştı.
İnsanların birleştikleri noktalara dikkat ederim ben. Davranışlarının bir araya geldiği noktalar, yarın için bana ümitler verir. Şu anda bir insan ölmekte ve bir millet yaşamaktadır. Belki yarın da bu böyle olmakta devam edecek, bir millet ölecek ve bir avuç insan yaşamaya devam edecektir. Kim bilir ?