O ana kadar buraya onun için geldiğimi düşünüyordum, ama şimdi kendim için geldiğimi anladım. Buna ihtiyacım vardı. Muhteşem bir sevgi olmasa bile beni seven birilerini görmeye ihtiyacım vardı.
Hiçbir sorumluluğun olmadan, senden nefret eden ergen bir kızın olmadan, kurtarmak zorunda kaldığın batmak üzere olan bir işin olmadan genç olmak nasıl bir şeydi acaba?
Ölü bakışlı annelerinden koparılan, ağlayan çocuklar. Bir araya toplanmış pis insanlara, çığlık atarlarken hortumla su tutuluyor. Hiçbir şeyin geri dönüşünün olmadığını anladıklarında anne ve babalarının yüzlerindeki korku... Sistematik olarak ölümlerine sürüler halinde gönderilen, uzun sıralardaki çocuklar... Ve her zaman zihninde sonsuz bir resim gibi oynayan bu imajlardaki insanların yüzleri ailesinin, arkadaşlarının , sevdiği insanların yüzüydü... Ve Jacob... Onu seven Jacob... Onu kurtaran Jacob... Bencilce, korkunçbir şekilde ölüme gönderdiği Jacob...