Dilay, fotoğraf çekmek için gittiği yerde zamanın nasıl geçtiğini anlamaz ve gecenin bir vakti hiç şahit olmaması gereken bir hesaplaşmaya şahit olur. Ve dikkat çekip, bir adamın vurulmasını önlemek için, olay mahalline attığı bir taş ona kurşun olarak geri döner. Bu kurşun ona sadece kurşun yarası olarak değil, kalp yarası olarakta dönecek, karanlığın en koyu rengine bulanacaktır.
Karan, tek rengi gözlerinin mavisi olan, güçlü, korkusuz ve karanlığın en koyu tonuna bürünmeye mecbur bırakılmış adam... Kendisini kurtarmak için attığı taşla, hayatının karanlığına yansıyan ay ışığıyla, köşe bucak kaçtığı aşka yenilecek ve bu gardenya kokulu, turkuaz gözlü, eşsiz güzellik onun sebebi olacaktır.
Mevlana'nın da dediği gibi;
"Aşk azizim. Aşk da bir imtihan. Gönül imtihanı. Belki bir nefs-i hakimiyet. Belki bir sabır, belki bir şükür."
Onlar da aşklarının imtihanını, kapatıldı sanılan geçmişten bugünlerine sızan, büyük sırlar ve hesaplar eşliğinde verecektir.
~
Aksiyon ve aşk... Tam da tarzım bir kurguydu. Yazarın kalemiyle ilk kez tanıştım ve kesinlikle son olmayacak. Özellikle kurgudaki en sevdiğim karakter deli Duhan'ın, hikayesinin de kitap olacağının müjdesi beni çok mutlu etti. Onu da merakla bekliyor olacağım.
Sizler de benim gibi nalet olası bir romantikseniz şiddetle tavsiyemdir.
