Bir gün seni öptüğü zaman soluğunu kesen bir adamla tanışınca havaya ihtiyacın olmadığını anlayacaksın. Oksijen dediğin hava cıvadır. İnsanı yaşatan arzudur. Hayatı yaşamaya değer kılan şey arzudur. Arzu hayattır. Bir sonraki güneşin doğuşunu ya da batışını görmeye duyulan açlıktır, sevdiğin insana dokunmaktır, bir kez daha denemektir.
"Cehennem ise uyanmak ve hiçbir şey istememektir," diye beni onaylıyor. Ne düşündüğümü biliyor. Her zaman.
"Küçük yaratıklar küçük şeyler yaratır."
"Büyük yaratıkların egosu o kadar büyüktür ki küçük şeylerin geldiğini görmezler,” diye mırıldanıyorum. Tuzaklar gibi, diyorum, ama içimden.