"Bir adam döner gittiğim yerden
ağır her adımda duracak gibi
yüzü hüzünlü yüzü küskün yüzü buruk
rüzgar ıslık ıslık arkasından..
O kadar perişan içi o kadar
çürümüş el attığı dalda yemişler
yaşamasına lüzum yok gibi
ümidi kesmiş belli yarından.."
Bir garip laf ederler: "Dünyaya bir kere geldik!.." Yani, vur patlasın, çal oynasın! Anlamazlar ki, mesele de burda: İkinci defa gelip de, telâfi etmek mümkün değil!..