Xeyr, bu dəfə yavaş oxumuşam deməyəcəm. Bu kitabla başa düşdüm ki, bu mənim normal oxuma sürətimdir. Nə deyək, sağlıq olsun. Biraz da yavaş oxuyaq, problem yoxdur.
"İyi Bir Kızın Cinayet Rehberi"ndə Pip sadəcə dərsi üçün və necə deyərlər, marağını çəkdiyi üçün araşdırırdı cinayəti. Lakin bu kitabımızda məsələlər biraz daha ciddiləşmişdi. Pip bu dəfə sadəcə maraq üçün araşdırmırdı heç bir şeyi. Üstündə məsuliyyət hiss edirdi. Və bu dəfə ortada olub-bitmiş bir cinayət yox, hər keçən saniyənin vacib olduğu bir itmə hadisəsi var idi. İtmiş şəxsin yaxınlarından biri olmağı da Pippanın hiss etdiyi məsuliyyəti daha da artırırdı.
Və o son... Nə hiss edəcəyimi bilmədim. İşin içində kimin olduğunu təxmin edə bilirsiniz, amma o sonu oxuyana qədər nə üçün və niyə etdiyini aydınlaşdıra bilmirsiniz.
Mükəmməl idi. Çox qəşəng idi. Seriyanın bu iki kitabından hansı daha çox xoşuna gəldi desəniz, seçə bilmərəm. Amma "İyi Kız, Kötü Son"un axırı bir müddət ən sevdiyim sonluq olaraq qalacaq.
Görək, üçüncü və son kitabda bizi nələr gözləyir...
Oxuyacaq hər kəsə xoş oxumalar diləyirəm!