Graziella
Alphonse de LamartineEn Eski Graziella Sözleri ve Alıntıları
En Eski Graziella sözleri ve alıntılarını, en eski Graziella kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Dünyanın bütün altınları hassas bir insanın bir kalp atışını, bakışındaki bir sevgi ışığını satın almaya az gelir.
Güzellik duygusunun; bizim gökyüzümüzün altındakinden daha canlı ve hayatın yalnızca aşk olduğu iklimlerde, giyim kuşam lüks değildir kadınların gözlerinde. Bu onların ilk ve neredeyse tek ihtiyacıdır.
Her dilin şairlerini, tarihçilerini okuyordum. Ara sıra yazıyordum; bazen İtalyanca, bazen Fransızca, nesir ya da nazımla, kelimeler onları kaldırana kadar, yüreğe çökmüşe benzeyen ruhun kaynamalarını anlatmaya çalışıyordum.
Söz, sanki insanın tek talihiymiş, ağacın meyvesini doğurması gibi insanın da düşüncelerini doğurabilmesi için varolmuş gibi geliyordu bana. İnsan kendi içini kemiren şeyi dışa vuramadıkça rahatlayamaz. İnsanın düşüncesini yazıyla ifade etmesi; kendini tanıması ve varlığının farkında olması için gerek duyduğu bir aynadır. Kendini eserlerinde görmedikçe, yaşadığını hissedemez insan. Ruhun da beden gibi olgunluk, ergenlik dönemi geçirmesi gerekir. Ben de ruhumun sözlerle beslenmeye ve çoğalmaya ihtiyaç duyduğu yaşlardaydım. Ama, her zaman olduğu gibi bende de içgüdü güçten önce oluştu. Yazdıklarımdan memnun olmuyor, tiksintiyle çöpe atıyordum onları. Kaç defa Napoli’nin dalgaları ve rüzgarları, geceki düşüncelerimin, duygularımın gündüz yırtılan ve benden uzaklaşan parçalarını sulara gömdüler!
“Bu kitap bunca zaman ne söylüyor gözlerinize”
Benim için arkadaş mı, dost mu, kız kardeş mi ya da başka bir şey mi olduğunu bilmiyordum; yalnızca onunla mutlu olduğumu, onun da benimle mutlu olduğunu biliyordum. Ne başka türlüsüne, ne fazlasına ihtiyacım vardı. Mutluluğuna gereksiz bir isim koymak için hissettiklerimi inceleyecek yaşta değildim. Neden ve niçin olduğunu bilmeden, sakin, bağlı ve mutlu olmak bana yetiyordu.