Daha çocukken ibadete çok düşkündüm. Gece kalkıp namaz kılar, aynı derecede günahtan sakınırdım. Bir gece rahmetli babamın yanında oturuyordum. Bütün gece uyumadım ve Kur'an-ı Kerimi elimden bırakmadım. Etrafımızdakiler yatıp uyumuşlardı. Babama, Ne olur, şunlardan bir tanesi başını kaldırıp da iki rekat namaz kılsa. Öyle bir gaflet uykusuna dalmışlar ki, sanki ölmüşler dedim. Babam Evlâdım, keşke sen de uyusaydın da Onları çekiştirmeseydin! Dedi.