İnsan ne aptal bir mahlûktur? Herkes kimsenin sağ kalmadığını bilir, yine de kendi öleceğine inanmak istemez.
Bari yaşamak ölümden korkmaya değer bir şey olsa..
Allah; Kahhar adın ne güne duruyor da dünyaları birbirine çarpa çarpa parçalamıyorsun? Celalinin ateşi söndü mü ki, yerleri gökleri alev deryalarına düçâr etmiyor?..
Ah! Bu kadar yıldır dertlerimi gönlümde saklıyordum. Dert saklamak nedir bilir misin? Gönlünde dert sakladın mı sen hiç? Yine de Allah ne dert versin, ne de saklansın.
Yeterince derdimiz yokmuş gibi İsmet ile Gülnihal'in derdiyle dertlendik,
Baştan sona bi kargaşa bi hüzün yüklü bulutu anımsatıyor..
Her ne olursa olsun sadakatli olmayı öğretiyor, güvenmeyi, canı pahasına olsun sevmeyi öğretiyor..
Güzel kitap okuyun okutun efendim,
Okuduğuma öyle bir olaya tanık olduğuma hiç pişman değilim, gün gelir tekrar da okuyabilirim..
Siz de okuyun.