Gülünç Bir Adamın Düşü
Fyodor DostoyevskiSözler ve Alıntılar
Kötülüğün insanlara özgü doğal bir özellik olduğuna inanmak istemiyorum!
Beni hiç anlamadı. Oysa nasıl anlamaz?
Anlamamak, anlamaktan daha güç..
Sayfa 14 - HelikopterKitabı okudu
"Aslında intihar ettiğim gece, dünyayı hiçbir zaman sevmediğim kadar çok sevmiştim."
Neden insanları sevmiyordum, neden nefret ediyordum onlardan, neden bağışlayamıyordum onları? Onlara duyduğum sevgide bir hüzün vardı: neden, nefret etmeksizin sevemiyordum onları?
Sayfa 125 - HelikopterKitabı okudu
Birdenbire dünyada hiçbir şeyin, var olup olmadığının, ya da herhangi bir yerde herhangi bir şeyin var olup olmadığının önemli olmadığını hissettim. Bütün varlığımla, benim nezdimde hiçbir şeyin var olmadığını duyumsamaya başladım. İlkin, geçmişte birçok şey varmış gibi gelirdi bana, ama sonra, geçmişte de hiçbir şeyin var olmadığını, ama nedense o zamanlar bana öyle gelmiş olduğunu tahmin ettim, Sonra giderek, asla hiçbir şeyin var olmayacağına da inandım. O zaman ansızın insanlara kızmayı bıraktım ve neredeyse onlara aldırmamaya başladım.
Aklın değil arzunun, kafanın değil yüreğin alanında oluşur herhalde düşler ve üstelik de akıl bazen kurnazca ayrıntılar katar düşlere!
Sayfa 116 - HelikopterKitabı okudu
“Görüyorsunuz ya, benim için hiçbir şeyin önemi olmasa da, hislerim ölmemişti, acı hissedebiliyordum.”