Hayat bir serap, dedi usulca.Geçmiş, dedi, bu serabın içinde yüzen bir kambur. Gelecek, serap denizde küreksiz bir sal gibi. Sen, geçmisle gelecek arasında denge kurmağa çalışıyorsun. Bir cambaz gibi ipte oynuyorsun.
Biri ötekine geri dedi, öteki berikine ileri.
Geriye dönünce ileri sandılar. Birbirinin kopyası olduklarını anlayınca utandılar. Utanabildiğimize göre bir umut var, diye düşündüler. Düşünce suçuyla suçluluk düşüncesi aynı seste buluştu..