Sadık Yalsızuçanlar
Yazar
Derleyen
Çevirmen
BEĞEN
TAKİP ET
7.9
674 Kişi
2.711
Okunma
254
Beğeni
10,1bin
Gösterim
Unvan
Roman ve Öykü Yazarı, Tv Yapımcısı
Doğum
Malatya, 1962
Yaşamı
Sadık Yalsızuçanlar (d. 1962, Malatya), roman ve öykü yazarı, TRT Ankara Televizyonu'nda yapımcı.
İlk ve orta öğrenimini burada tamamladı. Hacettepe Üniversitesi Türkoloji Bölümünü bitirdi (1983). Bir süre yayıncılık ve öğretmenlik yaptı. Halen TRT Ankara Televizyonunda yapımcı olarak çalışıyor. Şehirleri Süsleyen Yolcu ve Rüya Sinemasıyla TYB öykü ve deneme ödülünü, Ozanın Kopuzu Aşığın Sazı ve Kırkambar belgeselleriyle TMKV ve TYB tv program ödüllerini kazandı.
Derlediği kitaplar
Çevirdiği kitaplar
İncelemeler
135 syf.
·
2 günde
·
Puan vermedi
135 sayfalık kitabı atlayarak göz gezdirerek bitirdim. Açıkçası kitap beni sarmadı...
Kitabın içeriği benim hayal ettiğim gibi çıkmadı...
Ben destansı roman tarzında hikâye beklerken,
Kerem'in her konuşmasında elinde saz şiirle dinletisini karşımda buldum...
Bir sayfa, iki sayfa değil. Kitabın tamamı böyleydi diyebilirim...
Üzgünüm, Benim tarzım değildi sevemedim.
Destansı şiir sevenlere tavsiye ederim...
Okuyacaklarıma Ekle
135 syf.
·
2 günde
·
Beğendi
·
8/10 puan
Gönlümün rüzigarı..
Bu kitaba bu eseri bırakasım geldi.. İlk aklıma gelen.. Bu da böyle olsun..
youtube.com/watch?v=2AmA_KGXEXw
Bazen içi öyle hüzün dolar ki
olmaz bu aşk deyip gidesi gelir
bazen içi öyle umut dolar ki
uğruna dağları delesi gelir
Aşığa Bağdat sorulur mu
aşık uslanmaz (yorulmaz)
uzar gider geceleri
sabahı olmaz
Hayır hayır, olamaz! Gerçekten daha gerçekti gördüğü,
Güneş gibi apaşikar, ay gibi pırıl pırıldı...
Eşiğine fırlattı bedenini,
'Ey yazgımın gülü! Ey alnımın ak yazısı' diye bağırdı, 'Söyle bana hangi bağın gülüsün sen?' Peri dile gelerek, seslerin en güzeliyle,
'Ey yüreğimin sancısı! 'dedi, 'Keşiş dağının gülü, İriskin bağının sümbülüyüm ben. Sen de söyle bana, hangi rüzigar attı seni buralara?'
Şehzade, anka kuşunun kanatlarına binmişti sanki;
'Ey nergis bakışlım! Ey hilal nakışlım! Gönlümün rüzigarı getirdi beni buralara...'
Elif ile Lam gibi birbirlerine öyle sarıldılar ki, ne gözler görmüş, ne kulaklar işitmiş böyle bir kavuşmayı.
Okuyacaklarıma Ekle
320 syf.
·
Beğendi
Altmışlı yılların karanlık günlerine ışık düşüren bir ismin, hizmet bilinciyle kendini milletine adamasının göstergesidir, Sadık Yalsızuçanlar’ın kaleme aldığı bu eser. Hemşinli Tevfik’in yüreğinde filizlenen memleket sevdasının, Kayseri cezaevinde kurutulmaya çalışıldığı günlerin an an resmedilmesidir.
Yaşımızın yetmediği yıllar... Tevfik İleri’nin Yassı ada günlüklerinin açıldığı, eşi ve çocuklarıyla bir edebiyat şaheseri yaratırcasına mektuplaştığı zamanların, şimdiki zamana tanıklık etmesiyle açılan sayfalarda, bu sefer cümlelerle tanıklık edeceğimiz bir dönem seriliyor önümüze.
Hemşinli Tevfik’ten Ulaştırma, Milli Eğitim ve Bayındırlık bakanlığına uzanan, ömrünü milletine ve devletine hizmet etmeye vakfetmiş bir insanın hüzün dolu, imrendirici hayat hikâyesi...
Sadık Yalsızuçanlar’ın anı roman şeklinde kaleme aldığı bu kitabın roman kısmına vakıf olamamış olsam da anı kısmı fazlasıyla çekti içine beni. Okurken ezilip büzüldüğüm yerler oldu mesela. Kendimden, yaşadığım toplumdan ve idarecilerimden iğreti olduğum vakitler... Kaçımız okul formasını, bilmem kaç yıl giyinmek üzere birkaç beden bol alıyor ya da etek boyunu uzun tutuyor mesela? Çok azımız! İnanın çok azımız böylesi yaşıyor artık. Hız ve haz toplumunda, tüketici konumunda olan insan, sadece bugününü kurtarma derdinde o kadar! Kaçımız sadece şerefimiz ve milletimiz uğruna yaşıyor Hemşinli Tevfik gibi? Toplum daha çok kazanmanın derdine düştüğünden, manevi değerlerin bozdurulup maddiyat kapısından zorla sokulduğundan beridir, hayat madde kısmını tamamlayıp mana kısmına erişemiyor ne yazık ki! Devlet idarecilerinden tutun, sokak arasındaki hamallara kadar herkes cebini az çok doldurmanın derdinde. Kimse memleket sevdasının, vatan bilincinin manasına vakıf olabilmiş değil sanki! Bana dokunmayan yılan bin yaşasın sözüyle kardeş halinde yaşıyoruz adeta! Sözlerim, söz meclisinin içinde kendini hissedenlere tabii ki!
Tevfik İleri’nin zarif kişiliği gözünüze çarpıyor ilkin mektuplarını okuduğunuzda. Öyle zarif ki, eşine ve çocuklarına sınırlı kelime sayısıyla yazdığı kısacık mektuplarında bile bu özelliğinin farkına varabiliyorsunuz. Ailesine cümleleriyle sunduğu ve son nefesine kadar sürdürdüğü büyük aşksa imrenilecek nitelikte doğrusu. Babalarına “Sevgilim” diye hitap eden kızları ve mektuplarda sürekli üzeri çizilen bu hitap kelimesi, bu aşkın karşılıklı olduğunu da gösteriyor okuyucuya.
“Tek Varlığımız Milletimize Duyduğumuz Aşktır.”
Vatan ve Millet aşkı dediğimiz şey, insanın benliğini bir kere sarınca, tutku haline geliyormuş meğer. Tevfik İleri’nin milletine duyduğu bu sonsuz aşkın harf harf yazılışı, kitap da dinleyici konumunda olan Sadık Yalsızuçanlar’ı da derinden etkilemiş. Bunu, dinledikleri karşısında kısa kısa da olsa kitapta yer verdiği anlık tutumlarından anlamak mümkün. Ama iddia edebilirim ki kitabı okuyan herkes bu aşkın büyüklüğü karşısında hem şaşıracak hem de hayranlık duyacak. Öyle bir aşk ki, Tevfik İleri Yassı ada’daki duruşmada hâkim kendisi hakkında kararı verecekken, savunması alındığında şu sözleri sarf ediyor: “Ölüm belki de kurtuluştur. Memleketin huzuru, benim ölümüme veya hapishanelerde çürümeme bağlıysa kararınızı böyle verin. Memleketimin hayrı için buna da razıyım(...)” Bu sözleri söyleten vatana ve millete duyulan aşk değil de nedir?
Tevfik İleri’nin hayattan razı oluşu, milletinden de razı oluşuyla eş değer miydi acaba? Milleti aynı vefayı o ve onun gibilere gösterebilmiş miydi? Sorular, sorular... Hüzünle karışık yağan cümle güzellemeleri, zaman zaman gülümsediğiniz en çok da imrendiğiniz bir hayat hikâyesi. Memleket sevdasına bir dip not niteliğinde Vefa Apartmanı. Kitapta Vasfiye Hanım’ın (Tefik İleri’nin eşi) bir mektubunda şöyle deniyor: “ Allah sevgisi ve Memleket sevgisi, bu sevgilerin tadını bilmiyorlar, insanlar nelerden mahrum olduğunun farkında değil” ve bu halk için yorulmalarını eşi gibi helal ediyor Vasfiye Hanım da. Tevfik ileri Memleket sevdasını son demine kadar eşine ve çocuklarına da, aşılıyor.
Verilen her yeni görevle birlikte gittiği her ile sevgi ve şefkat götürme derdinde bir devlet memuru O. Cebinden çok gönlünü doldurma derdinde. En önemli özelliklerinden biriyse davasının adamı olduğudur kesinlikle. Bu uğurda çektiği tüm güçlükler kitapta açık seçik yer alıyor zaten. Kızı Cahide Hanım neredeyse hiçbir ayrıntıyı atlamadan her şeyi anlatıyor yazara.
Hizmetten İbadet Ahlakı Çıkarmak
Hizmetini ibadet ahlakıyla ahlaklandıran ve bunu özveriyle yapan bir insandan kime ne kötülük gelebilir? Hiç, hiç kimseye hem de! Ve çalışırken O ve O’nun gibiler “Yalnız insanlar değil kurdun kuşun, dikenin otun da hakkını görüp gözetenlerdendir” Her an ve vaziyette öncelikle kendini değil hizmet ettiği zümrenin hakkını koruyabilmek erdemi Mevlâ’nın herkese verdiği bir meziyet değildir. Her âdemin içinde bu davranış durumu konulsa da seçilmeksizin, pek azımız içimize konulan cevherin farkındayızdır. Ve ancak farkına varabildiğimiz kısmını kullanırız. Tevfik İleri içine konulan cevherin farkında olan bir Devlet Adamıydı. Ve ben okuduklarımdan eminim ki bu cevheri sonuna kadar da her hal ve durumda kullandı.
Tevfik; Allah’ın yardımının kula erişmesi demek. Kim bilir isminin muhtevasında kaç gönüle girdi Tevfik İleri? Kaç insanın gönlünde taht edindi kendine? Çalışırken hizmet ahlakını ve kendine has prensiplerinden hiçbir vakit taviz vermediğini gösteren sözlerden biri de kitapta şöyle yer alıyor: “ Bizim zihniyetimizde şark, garp tefriki yoktur. Bizim ölçümüzde imkan ve ihtiyaç vardır. Nerde ihtiyaç varsa, mevcut imkânlarla, mutlak o ihtiyacı karşılamak prensibimizdir. Vatanın dört bucağında, ne yaptıysak hep bu prensibe dayanarak yaptık...” Kendisine edilen zulüm derecesinde Allah’a yaklaştığına inanıyor hapishane günlerinde.
Onu rahatlatan tek şeyse üzerine aldığı tüm görev ve sorumlulukları hakkıyla yerine getirdiği inancıdır. Çünkü gerçek adalet yalnızca Yaratıcının huzurundadır. Ve Tefik İleri buna sorgusuz sualsiz inanmaktadır.
“Vaktin de Eceli Gelir”
Yarım yüzyıla sığdırılmış bir hayat hikâyesi, hizmetle geçen bir ömür ve hak etmediği bir sonla sonuçlanan yaşam süreci... Otuz bir Aralık bin dokuz yüz altmış bir günü, hakkıyla yaşanmış bir ömre nefesini son kez verişi... Hakkını alacağı ebedi âlemde Tefik İleri’de birçoğu gibi mahşer vaktini beklemektedir belki kim bilir...
Ve geride kalan şu cümlelerden ibarettir;
“Size mal mülk, servet bırakmadım. Bütün hayatım boyunca bir tekadüye maaşı bırakmaya çalıştım. Tecelli eden Adalet onu da kuşa çevirdi. Ne yapayım. Kader böyle imiş. Yalnız, size şerefli, namuslu, erkek bir ad bırakabildim. Hiçbir zaman başınız yere bakmayacaktır. Bununla müteselliyim. Siz de bununla iftihar edeceksiniz.”
Bu sözler, bir babanın evlatlarına bırakacağı en değerli şeylerin bile üstündedir.
***
İmrenilecek bir yaşam hikâyesi okumak istiyorsanız, tam da yerindesiniz. Vefa Apartmanın önünde duramasanız bile, sayfaları çevirmek elinizde. Kesinlikle okunması ve kütüphanenizde bulunması gereken bir kitap olduğu inancındayım ben. Sadık Yalsızuçanlar’a da bu değerli çalışması için teşekkürler.
Vefa Apartmanı
Sadık Yalsızuçanlar
301 Sayfa
Okuyacaklarıma Ekle
271 syf.
·
Puan vermedi
Aşk iradi mi yoksa irade dışında mıdır?
İslam alimlerinin aşk üzerine görüşlerinin derlendiği bir kitap. Temelde aşkın iradi mi yoksa irade dışında mı olduğuna dair bir tartışmayı içeriyor. Bu konuda kesin bir fikir birliği de hâlâ yok sanırım. Zira konuya verilecek cevap kişinin sorumluluklarını da etkiliyor. Bana göre görüşler arasında en tatmin edici görüş ise Said Nursi'ye ait.
Konuyu merak edenlere tavsiye edilir.
Okuyacaklarıma Ekle
214 syf.
·
23 günde
·
Beğendi
·
10/10 puan
Sadık Yalsızuçanlar'ın öyküleri insanı öyle uzaklara götürür, öyle derinlere daldırır ki, hiç yapmamış olmanıza rağmen -ve belki de hiç yeteneğiniz olmadığı halde- elinize bir kalem alıp aklınıza ilk gelen öyküyü yazmaya başlarsınız.
Ya da bir kıssa düşer gönlünüze veya bir türkü tutturursunuz. Ya da sokakta gördüğünüz bir köpeğin başını okşarsınız ve gözleriniz dolar.
Tüm bunlar (ve tabii ki daha fazlası) Sadık Yalsızuçanlar kitaplarını okuduğunuzda olabilir.
Ve tabii hisseden bir kalbiniz varsa...
Tavsiyedir vesselâm...
Okuyacaklarıma Ekle
159 syf.
·
2 günde
Sevgili dost,
14 Şubat 2019 sevgililer günü sebebiyle hediye almıştım ama merak edip ben okumaya başladım..
Kitabın adından aşka dair yalanlar aşkla ilgili bir kitap beklerken önyargılı davranmişim.
Çünkü kitap, belli bir kısmı ne kadar ilahi aşkı belli bir kısmından sonra ise Hayati güzel yapan dostluklar, ilahi dostluk, kültürel ve doğu dolu şehirler ve kentler, Sinema anlayışı, roman edebiyat anlayışı üzerine yazilmis kısa denemelerden oluştuğunu öğrenmiş oldum.
Yazar kitabında aşkım benlikten vazgeçme benlikten sıyrılma ile mümkün olacağını ve aşkın insanı bir yolculuğa çıkaracağını, yolculukta asıl olan aşkın ilahi aşk olduğunu unutmadan yurunulmesi gerektiğini uygulamıştır.
Bizleri bekleyen gurbetin gafletle hasretin hüzünle hüzünde özgürlükle, özgürlüğün ise askla beslendiğini bildirmiştir.
Aşkın renk rengini ve cemalini belirleyen bağdatlı cüneyt'in dediği gibi "suyun rengi kabının rengidir" anlayışıyla renk dandini kalbinizde neye sahipseniz sizin yansımanızda odur.
Kitabın yazarının kullandığı dil çok akıcı ve sadedir. Kitap okurken birden fazla okunacak kitap tavsiyesi de edilmiş olacaksınız.
Okuyacaklarıma Ekle
120 syf.
·
Beğendi
·
10/10 puan
Nasıl Leyla ile Mecnun'u, Yusuf ile Züleyha'yı biliyorsak Mem ile Zin'i de bilmemiz gerekiyor.
Kürt çocuklarının henüz küçükken annelerinden dinlediği masallardan biridir. Aşık kızlara Leyla benzetmesi yaptığımız gibi annem de ara bozucu kişilere Beko derdi :))
Ben de hikâyenin aslı nasılmış öğrenmek için okudum. Tabii en güzelini Ehmedê Xanî'den Kürtçe aslıyla okumalısınız.
Gelelim kitabımıza. Yazar şiirsel anlatımı ile tek solukta kitabın sonuna vardırıyor. Kitabın kapağını açmam ile sonunu bulmam bir oldu.
Hikâyenin en güzel yanı ise İlahi Aşka ulaştırması. Bu aralar ilahi aşk arayışında iken bu kitap beni derinden etkiledi.
Sevgili neden var sorusuna,
Yazar:
"Sevgili, aşk ve tutku objesi olduğu kadar, bir 'geçiş nesnesi'dir de.
Asıl Sevgili'ye yükselen yolda bir 'geçit'tir." der.
Bu güzel tanımlama ile hikâyenin anafikrini öğrenmiş oluyoruz. Öyleyse iyi seyirler dilerim :)).
Okuyacaklarıma Ekle
© 2022 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.19.52