Hadisler Ekseninde Çevre Ahlakı
Huriye MartıSözler ve Alıntılar
''o Allah ki seni yarattı, seni düzgün ve dengeli kılıp ölçülü bir biçim verdi'' ayetine bakıldığında aslında insanın yaratılışıyla uyumlu biçimde dengeli, düzenli ve ölçülü hareket etmesi umulur. Ancak gerçekliğin aynasında bu
umudun yansımasını görmek çoğu zaman zordur. Zira ''insan hayrı istediği kadar şerri de ,ister. İnsan pek acelecidir'' (isra 17/11.)
Sayfa 36Kitabı okudu
''her türlü çevre kirlenmelerinin altında tertemiz bir bilinç kirlenmesi yatıyor''
afşar timuçinKitabı okudu
…tüm varlıklara muhabbet beslemek, onları dev bir ailenin fertleriymişçesine kucaklamak ve onlarla bütünleşmek, ‘yaratılanı Yaratan’dan ötürü hoş görmek’, çevre ahlâkının erdem boyutunu yansıtmaktadır.
Sayfa 93Kitabı okudu
"doğu da, batı da Allah'ındır. nereye dönerseniz Allah'ın yüzü işte oradadır" bakara 2/115.
ayete bakılırsa Allah'ın yüzü olmakla çevre, kutsallığını Allah'tan almaktadır
Sayfa 11Kitabı okudu
Hz. Peygamber (s.a.v) hemen herkes tarafından bilinen bir hadisinde "Birinizin elinde bir fidan varken, kıyamet kopacak olsa bile derhal onu diksin!" buyurmaktadır. Kıyamet kopuyorsa yeryüzünde hayat tamamıyla sona eriyor demektir. Dikilen ağaç anında büyüyüp meyve verecek değildir ki, kendisinden faydalanılsın! Gelişip yapraklanacak değildir ki, gölgesinden yararlanılsın! Kök salacak değildir ki, bunca zahmete katlanılsın! Zaten kıyamet koptuğu an o da her şeyle birlikte yok olacaktır. O halde fidanın dikilmesi insanların faydasına matuf bir emir değildir. Peki, insanlara olan faydası gereği değilse, ağacı dikmeye dair sorumluluk neden kaynaklanmaktadır?
Bu sorumluluk, ağacın var olma ve kendi varlığını sürdürme hakkıyla ilgilidir, fidan kendi varlığında taşıdığı temel değeri gereği bunu hak etmektedir. Fidan henüz hayattadır ve insan, sorumluluğunun bilince olarak onu hayatta kalması için elinden geleni yapmak zorundadır. Kıyamet bile bu sorumluluğun karşısında mazeret olamamaktadır.
Sayfa 66Kitabı okudu
Çevre deyince hâlâ yere çöp atmamak ve ağaç kesmemek dışında bir şey düşünemeyen, ekolojik bunalımın boyutları konusunda küresel ısınmadan başka örnek sunamayan ve hatta çevre ahlâkına dair bir çalışmanın "Doğayı sev, yeşili koru!" mottosundan öteye gidemeyeceğini farz eden bir zihniyetin geliştirilmeye muhtaç olduğu açıktır.
“Çevreye verilen zarar, insan haklarına verilen zarardır, diğer kulların hakkını ihlâldir ve zulümdür.”