Halkların Zamanı
M. Cihat ÇobanoğluHalkların Zamanı Gönderileri
Halkların Zamanı kitaplarını, Halkların Zamanı sözleri ve alıntılarını, Halkların Zamanı yazarlarını, Halkların Zamanı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Ve hasretlikler özlemle buluşur yollarda. Ve belki de yollar büyük aşklara gebe olur."
Yüreği beynine itaat etmiyordu.
"Türkülerimiz acılarla dolu söylenir; neşeli, coşkulu değillerdir. Çünkü kutsal olan her şey kirletildi ve yaşama ihanet edildi"
"Oysaki yaşarken öldüğünü, ölü gibi olduğunu bilmeyen o kadar insan var ki, ne kendine ne de yanındakine tek bir faydası dokunmayanlar. Kendilerinin bile farkında olmadığı o hiçlik durumunu yaşayan et ve kemik yığınları."
Dengbêjler; yazısız, yasaklı bir dille, bir halkın ortak benliğini, bilincini, elmas değerinde sözcüklerle anlatan söz ustalarıydı. Sözlerini dinlemek geçmişin ruhuna inmek, geleceğin özlemleriyle buluşmak, bugünün acılarıyla yoğrulmaktı. Sesleri o kadar yanık ve güzeldi ki, dinleyenleri mest ederlerdi. Bu topraklarda; geçmişin acılarını ortak kültürde buluşturan bu usta bellekler, söze yaşam katar, binlerce misralık destanları sırasıyla, seslerinin güzelliğiyle dinleyenlere aktarırlardı. Öyle ki zaman zaman bu insanların seslerinin güzelliği, acaba yazılması yasak olanı dinlettirebilmek için bir tanrı vergisi miydi diye düşündüğü anlar az olmamıştı…
İnsan kötünün değil, kötülüğü yaratanın düşmanı olmalı.
"Bizim ülkemizde rüzgar Fırat ve Dicle'nin türkülerini, ezgilerini kendi diliyle beynimizde çınlatır, yüreğimiz budur. Bu ırmaklarla coşar ve akarız..."
Çocukların anlamlı bakışlarından gözlerini alarak, “Başlangıçlar hep sıkıntılı mıdır böyle. Hep içinde istem ve istemsizliklerle dolu ilkler midir bilinmezlikler. Düşe kalka med-cezirlerle dolu bir yaşam arenası... Her şeye rağmen yürümek ve zorlukları göğüslemek." dedi.
Ezenlerin eğitim biçimi ezilenler üzerinden uygulanmaya başlanırsa, egemene karşı eleştiriden üreme gelişir. Bu aynı zamanda eleştirel eğitimi red anlamına gelir. Egemenlerin yönetimi böl - yönet - manipülasyon ve kültürel istiladır. Böylece bilinç parçalanır. Birey kaypaklaşır. Kendine korkulu ve güvensiz olur. Bu da denetime tutkun kişilikler yaratır.
Yüreği beynine itaat etmiyordu.