"İnanma istersen yıldızların yandığına,
Güneşin söndüğüne inanma,
Doğrunun ta kendisini yalan bil,
Ama seni sevdiğime inan Ophelia.." -Hamlet
"İnanmamalıydınız bana. Çünkü doğruluğu ne kadar aşılarsan aşıla, çürük kökümüze bizim, eski meyvenin tadı gitmiyor kolay kolay! Sevmiyordum sizi." -Hamlet
"Öyleyse gözyaşlarımı tutmalıyım. Ama olmuyor,
Kötü alışmışız, mayamıza işlemiş bu alışkanlık.
Ayıpsa ayıp olsun ağlamak. Ama bu yaşlarımla
Çıkıp gidecek içimden kadın yanım.
Ateş alev yanacak sözlerim var ama
Söndürüyor bu budalaca gözyaşları."
İnanıyorum söylediğini candan söylediğine,
Ama bugünkü karar yarın bozulur çok kez.
...
Kendi kendimize verdiğimiz sözü tutmak
En çabuk unuttuğumuz şeydir,ne yapsak.
...
Madem bu dünya bile yok olacak bir gün, Sevginin bitmesine insan neden üzülsün?
...
Sevgi mi kaderi kovalar, kader mi sevgiyi?
Daha kimseler çözemedi bu bilmeceyi.
...
Hamlet -W. Shakespeare
Kim dayanabilir zamanın kırbacına?
Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine, sevgisinin kepaze edilmesine,
Kanunların bu kadar yavaş yüzsüzlüğün kadar çabuk yürümesine.
Kötülere kul olmasına iyi insanın.
Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?
Kim ister bütün bunlara katlanmak
Ağır bir hayatın altında inleyip terlemek.
Ölümden sonraki bir şeyden korkmasa, o kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya ürkütmese yüreğini?