Handan
Cem ŞanverSözler ve Alıntılar
Anne sevgisi ve şefkati olmadan büyüdüğünde, içindeki çocuğun hiç büyüyemediğini fark ediyor insan yıllar geçtikçe.
Bir düşünce insanın aklına düşmeyegörsün. Eğer düştüğü yerde bırakırsan sonunu getirene kadar bir kurt gibi kemirir insanı.
Günü seninle bitirmek, her doğan yeni güne seninle başlamak istiyordum. Seninle nefes almak, seninle gülmek, yalnızca mutlu anılarda olmak üzere seninle ağlamak istiyordum. Ve bunu mümkün olan en kısa zamanda yapmak istiyordum. Hayatımın kalanını seninle geçirmek istediğimden adım gibi emindim. Doğduğum günden bugüne her yaşadığım her an beni sana getirmişti.
Sayfa 80 - Kanon KitapKitabı okudu
Yaşadığım her gün, aldığım her nefes beni sana getirdi. Aldığım tüm kararlar ve hatta almadıklarım bile. Tüm yollarım sana çıkıyor Handan. Ben farkında olmadan sende hapsoldum sanki. Güne seninle başlamak ve aynı günü gözlerinde kapatmak istiyorum.
Sayfa 112 - Kanon KitapKitabı okudu
Bu an öylesine güzeldi ki, hiç bitmesin istedim.
Sayfa 119 - Kanon KitapKitabı okudu
Handan
Ona her bakışımda kalbimin ıssız limanından bir gemi kalkıyor ve güneşe vuruyor yelkenlerini. O her gülümsediğinde çiçek açıyor kurak topraklarımda.
Sayfa 104 - Kanon KitapKitabı okudu
Bazı anlar hakikat, insanın dipsiz bir kuyuya atıp da bir toplu iğne başı kadar gün yüzü göstermediği bir tutsak olur. Sen sanırsın ki, artık yoluma devam edebilir, kör kuyulara hapsettiğim hakikatin ağırlığını hissetmem bir daha. Esasında hakikat gözünün önündedir de fark edemez insan. Ve ne kadar uğraşırsan uğraş, hakikatten kaçmak imkânsız gelir. Hiçbir yere gitmemiştir oysa.
Sayfa 148 - Kanon KitapKitabı okudu