Ağırlaşıyorum yattığım yerde. Ben yorgunluklarımı kimseye göstermedim. Günahsızım. Erkeği hiç bilmedim. Rabbim bilir, bu böyle. Yatağa girdim onlarla. Nasıl karşı çık saydım... Allah işlediğini iyi işler...
Hep keder mi? Hep keder mi?..
Vah yazık... Vah yazık...
Lodos dindi...
Mutfağın kapısı çarpmıyor...
Ne yazık!
''Adsız sansız düşünmelerdir benim düşünmelerim. Daha çok renge benzerler. İç karartıcılarla iç açıcılar yanyanadır. Bazı bir kanarya sarısıdır geliverirdi. İçim hızlanır uçardım ordan oraya.''