Anneannem Bunchie derdi ki; “Güneşin yalnızca senin evinin üzerinde mi battığını sanıyorsun? Kalk da bak, bütün köyde batıyor!”
Harmattan küçük bir kız çocuğunun büyüme sancılarını anlatıyor ve tabii ki Afrika’nın sancılarını.
Haoua, Nijerya Cumhuriyetinde yaşayan meraklı, zeki, harika bir çocuktur. Fakat geleceğini de oranın iklimi biçimlendirir. Coğrafya kaderdir çünkü. Bu küçük kızın umutlarını gerçekleştirmek için verdiği mücadele ve yazarın yarattığı Afrika atmosferi oldukça dokunaklıydı. Kitabın bu kadar dokunaklı olmasının bir başka sebebi de bu tür hikayelerin sadece kurguda kalmadığını bilmek. Hemen yanı başımızdan, kendi ülkemizden de aşina olduklarımız...
Pek çok kayıp yaşayan, dövülen, satılan 12 yaşındaki Haoua’nın hayata sımsıkı tutunuşu, hayalleri, umudu bana bir durup kendi yakınmalarımı ve memnuniyetsizliklerimi sorgulattı.
